Υπάρχουν γονείς που δε νιώθουν παρά μόνο ατελείωτη χαρά για τον ερχομό ενός μωρού, αλλά σας βεβαιώνω πως αυτοί είναι λίγοι και αποτελούν εξαίρεση. Οι περισσότεροι θα ομολογήσουν ότι, μόλις καταλαγιάσει η πρώτη χαρά για την προοπτική απόκτησης μωρού, τα συναισθήματά τους είναι ανάμεικτα. Αυτό που ίσως αγχώνει τους περισσότερους είναι απλώς ο φόβος του γονεϊκού ρόλου- το αν θα είναι καλοί γονείς, αν θα τα βγάλουν πέρα με το μεγάλωμα ενός παιδιού και, κυρίως, αν τυχόν αποτυχία τους θα έχει επίπτωση στην ευτυχία του παιδιού τους.
Θα υπάρχουν επίσης ανησυχίες οικονομικής φύσης. Ακόμη και αν εργάζονται και οι δύο γονείς, τα χρήματα που κάποτε αρκούσαν για το ζευγάρι τώρα πλέον θα πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκης τριών. Έτσι, πρέπει να γίνεται μεγαλύτερη οικονομία και να περικοπούν σπατάλες και πολυτέλειες όπως οι ακριβές διακοπές, ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή η ανανέωση της διακόσμησης του σπιτιού.
Ένας άλλος λόγος άγχους θα είναι, αναμφίβολα, η απώλεια της ελευθερίας. Θα πρέπει να ξεχάσετε τις απρογραμμάτιστες βόλτες με το αυτοκίνητο, τα πάρτι της τελευταίας στιγμής, τα ξενύχτια ή την παράταση των διακοπών ανάλογα με τη διάθεσή σας.
Όλοι αυτοί οι φόβοι είναι φυσιολογικοί, αλλά υπάρχουν λύσεις. Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε αν θα τα καταφέρετε ως γονείς. Ίσως σας είναι ευκολότερο να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματά σας αν κατανοήσετε ότι τόσο εσείς όσο και το παιδί σας θα αλλάζετε διαρκώς. Η μονάδα της οικογένειάς σας και τα συναισθήματα που δημιουργεί εξελίσσονται κατά τρόπο δυναμικό, δεν είναι κάτι στατικό και αμετάβλητο. Άλλοτε τα πράγματα θα είναι καλά και θα υπάρχει αρμονία και άλλοτε θα σας καταθλίβει η δυσαρμονία που θα μοιάζει να κυριαρχεί το σπιτικό σας. Όμως, αυτός είναι ο φυσικός ρυθμός των ανθρώπινων σχέσεων, και ιδιαίτερα των σχέσεων στο σπίτι.
Πηγή: «Το βιβλίο της φροντίδας του μωρού: Ένας πρακτικός οδηγός για τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του»
της Δρ. Μίριαμ Στόπαρντ, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου