Η πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο!!!

Τα πρώτα δόντια του παιδιού τα λεγόμενα νεογιλά δόντια έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εξέλιξη της στοματικής αλλά και της γενικότερης υγείας του. Τα γερά και υγιή νεογιλά δόντια βοηθούν το παιδί να μασά σωστά τις τροφές του αλλά και να μπορεί να μιλά και να προφέρει σωστά. Μέχρι τη στιγμή που θα γεννηθούν τα παιδιά, έχουν ήδη σχηματιστεί στο εσωτερικό των ούλων τους τα πρώτα 20 νεογιλά – παιδικά τους δόντια.
Τα πρόσθια 2 άνω και κάτω δόντια συνήθως αρχίζουν να εμφανίζονται μέσα στο στόμα , δηλαδή να ανατέλλουν όπως αναφέρεται στην οδοντιατρική ορολογία, όταν το παιδί βρίσκεται σε ηλικία μεταξύ 6 και 12 μηνών και μέχρι την ηλικία των τριών τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη στο στόμα τους 20 νεογιλά δόντια.
Η τερηδόνα των δοντιών μπορεί να εμφανιστεί από την πρώτη στιγμή που τα δόντια θα ανατείλουν μέσα στο στόμα του παιδιού. Μερικοί γονείς προβληματίζονται γιατί πρέπει να ανησυχούμε για τις τερηδόνες των νεογιλών δοντιών εφόσον αυτά θα αντικατασταθούν από μόνιμα δόντια. Όμως αυτή η ανησυχία είναι λογική και πρέπει να υπάρχει γιατί η τερηδόνα στα νεογιλά δόντια μπορεί να επιδράσει και στα καλυμμένα από τα ούλα μόνιμα δόντια που σχηματίζονται στο εσωτερικό των γνάθων και των ούλων.

Τι προκαλεί την τερηδόνα;
Η πλάκα είναι ένας συγκολλητικός άχρωμος υμένας από μικρόβια που σχηματίζεται πάνω στα δόντια. Όταν η ζάχαρη και το άμυλο από τις τροφές και τα ποτά που καταναλώνουμε, συνδυάζονται με την πλάκα, παράγεται ένα οξύ που προσβάλει την αδαμαντίνη – σμάλτο του δοντιού. Οι επανειλημμένες προσβολές από οξέα μπορεί να καταστρέψουν την αδαμαντίνη και τελικά να προκαλέσουν τερηδόνα.



Η επίσκεψη στον οδοντίατρο

Μπορούμε να προστατέψουμε τα δόντια των παιδιών μας αρχίζοντας νωρίς και έγκαιρα τις εξετάσεις του στόματος από τον οδοντίατρο. Η Αμερικάνικη Οδοντιατρική Ομοσπονδία και η Ακαδημία Παιδοδοντίας των ΗΠΑ αναφέρουν πως η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο πρέπει να γίνεται 6 μήνες από την εμφάνιση του πρώτου παιδικού δοντιού στο στόμα και όχι αργότερα από τα γενέθλια συμπλήρωσης 1 έτους από το παιδί. Γιατί πρέπει να γίνεται τόσο νωρίς αυτή η επίσκεψη; Ο οδοντίατρος μπορεί να δείξει πώς να καθαρίζουμε αποτελεσματικά τα δόντια των παιδιών, να συζητήσουμε μαζί του τις ανάγκες του παιδιού για φθόριο και να μας συστήσει διάφορα προϊόντα φροντίδας και υγιεινής του στόματος για το παιδί.

* Επίσης ο οδοντίατρος ελέγχει για την ύπαρξη τυχόν προβλημάτων όπως οι τερηδόνες των δοντιών που προκαλούνται από τη χρήση του μπιμπερόν. Ο οδοντίατρος εξετάζει με προσοχή και μα ήπιους χειρισμούς τα δόντια και τα ούλα των παιδιών,ελέγχοντας κατά πόσον υπάρχουν τερηδόνες ή άλλα προβλήματα. Αν χρειαστεί μπορεί να γίνει κάποια μορφή καθαρισμού στα δόντια του παιδιού. Επίσης το παιδί μπορεί να εξεταστεί για παρατεταμένη απομύζηση των δακτύλων που ίσως προκαλέσει ορθοδοντικά ή άλλα προβλήματα. Οι ανάγκες στοματικής φροντίδας και υγείας των παιδιών διαφέρουν και ο οδοντίατρος θα σας συστήσει το κατάλληλο πρόγραμμα ελέγχου και επανεξέτασης του παιδιού σας. Η προληπτική οδοντιατρική φροντίδα όπως οι φθοριώσεις και η χρήση αποφρακτικών υλικών για τις οπές και σχισμές των δοντιών του παιδιού μπορεί να σημαίνουν για εσάς σημαντική εξοικονόμηση χρόνου και χρημάτων αλλά για το παιδί σας σημαίνουν διατήρηση της υγείας και της ακεραιότητας των δοντιών του. Αυτά τα αποφρακτικά υλικά είναι ένα προστατευτικό στρώμα που καλύπτει τις μασητικές επιφάνειες των οπίσθιων δοντιών των παιδιών και τα προστατεύει από την ανάπτυξη της τερηδόνας.

Οδηγίες για μια θετική πρώτη οδοντιατρική εμπειρία του παιδιού

* Προγραμματίζουμε την πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο μεταξύ της ηλικίας 6 μηνών και ενός έτους.
* Δεν διηγούμαστε στο παιδί τρομακτικές ιστορίες για τον οδοντίατρο ούτε του λέμε οτιδήποτε που μπορεί να το φοβίσει.
* Προγραμματίζουμε ένα πρωινό ραντεβού στον οδοντίατρο γιατί τότε τα παιδιά είναι πιο χαλαρά και συνεργάσιμα.
* Δεν εκδηλώνουμε οποιονδήποτε φόβο ή άγχος που μπορεί να έχουμε εμείς οι ίδιοι για την επίσκεψη στον οδοντίατρο.
* Δεν πιέζουμε τα παιδιά να πάνε στον οδοντίατρο .
* Ουδέποτε χρησιμοποιούμε την επίσκεψη στον οδοντίατρο σαν ποινή ή απειλή για το παιδί.
* Προσπαθούμε να μετατρέψουμε την επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο σε μια ευχάριστη έξοδο και σε μια αφορμή για ψυχαγωγία

Πηγη:e-smile

Το τραύλισμα μπορεί να είναι γονιδιακό...

«Φως» στο μυστήριο του γιατί μερικά παιδιά, κυρίως αγόρια, αρχίζουν να τραυλίζουν στα πρώτα χρόνια της ζωής τους και δεν μπορούν ποτέ να το ξεπεράσουν έρχεται να δώσει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα η οποία δείχνει ότι η πάθηση μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες.

Ήδη οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει τρεις μικρές γενετικές μεταλλάξεις (GNPTAB, GNPTG και NAGPA) που επηρεάζουν τον τρόπο που ο εγκέφαλος επεξεργάζεται το λόγο και οι οποίες είναι πιο συνηθισμένες σε ανθρώπους που τραυλίζουν.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντένις Ντρέινα του Εθνικού Ινστιτούτου για την Κώφωση και άλλες Διαταραχές της Επικοινωνίας των ΗΠΑ, όπως γνωστοποίησαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν», «Τέλεγκραφ», «Ιντιπέντεντ» και «Ντέιλι Μέιλ», δημιούργησαν στα εργαστήρια το πρώτο γενετικά τροποποιημένο ποντίκι, το οποίο έχει τις ίδιες μεταλλάξεις που πιστεύεται ότι ευθύνονται για το τραύλισμα των ανθρώπων. Στόχος των ερευνητών είναι να καταλάβουν καλύτερα τη διαταραχή και να βρουν νέους βιολογικούς τρόπους καταπολέμησής της, τελικά αναπτύσσοντας κάποιο φάρμακο, αν και, όπως παραδέχτηκαν, κάτι τέτοιο, αν γίνει ποτέ, θα πάρει αρκετά χρόνια ακόμα.

Οι λογοθεραπευτές μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος (με μείωση του άγχους, ρύθμιση της αναπνοής και του ρυθμού της ομιλίας κ.α.), αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία για το τραύλισμα, που εκτιμάται ότι εμφανίζεται στο 1% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή σε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Αντίθετα με άλλες διαταραχές του λόγου, το τραύλισμα δεν εμφανίζεται αμέσως μόλις αρχίσει ένα παιδί να μιλάει, αλλά κάποια στιγμή μεταξύ των δύο και πέντε ετών. Σχεδόν το 5% των παιδιών, γύρω στην ηλικία των πέντε ετών, εκδηλώνει κάποιο τραύλισμα, αλλά στα περισσότερα το πρόβλημα εξαφανίζεται μόνο του, μέχρι το τέλος της παιδικής ηλικίας.

ΠΗΓΗ:PROTO THEMA

Pay it Forward...Vol2

Λοιπόν Κορίτσια και Αγόρια ήρθε και η δική μου σειρά...
Θα πρέπει να συνεχίσω αυτό το παιχνίδι που είδα στο Μπλογκ της Αγαπητής Ρεβέκκας και να πω ότι οι πέντε πρώτοι που θα αφήσουν ένα σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση θα πάρουν από εμένα κάτι όμορφο για το παιδάκι τους!!!
To βρήκα πολύ όμορφο σαν ιδέα και μια ευκαιρία να ''έρθουμε'' πιό κοντά...
Σας περιμένω...

Όταν τα αδέρφια τσακώνονται....

«Πάντα αυτόν παίρνεις μαζί σου»,

«Όλο αυτή μπαίνει πρώτη»,

«Μου παίρνει όλα μου τα παιχνίδια»,

«Αυτόν αγαπάς περισσότερο».

Τσακωμοί, λογομαχίες, παράπονα, πειράγματα, κοροϊδίες, προκλήσεις – το σπρώξιμο και οι αγκωνιές για μια θέση, μεταφορικά, συμβολικά και κυριολεκτικά – είναι καταστάσεις που οι γονείς αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Πολλά έχουν γραφτεί για τους τσακωμούς ανάμεσα στ’ αδέλφια –μόνιμη και φυσιολογική κατάσταση που αντιμετωπίζει κάθε οικογένεια και θα προσπαθήσω σ’ αυτή τη σύντομη δημοσίευση να μην επαναλάβω τα τετριμμένα:

- η θέση του πρωτότοκου που εκθρονίζεται και ζηλεύει,
- το καινούριο μωρό που προκαλεί συναισθήματα αμφιθυμίας,
- η αίσθηση της μοναδικότητας που χάνεται και το «μοίρασμα» της γονικής αγάπης.
Καθώς τα δυο παιδιά μεγαλώνουν μαζί, αποκτούν σιγά σιγά τη δική τους σχέση καθώς και δικούς τους κώδικες επικοινωνίας. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, είναι σημαντικό να αντέχουμε να μην παρεμβαίνουμε σα γονείς στους τσακωμούς τους.
Τα παιδιά συχνά τσακώνονται γιατί έχουν μεγάλα αποθέματα ενέργειας και μέσω των καυγάδων εκτονώνονται και μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν. Οι τσακωμοί δεν αποτελούν παρά ένα μέσο για να σταματήσουν τα παιδιά να… βαριούνται!

Συνήθως, οι γονείς φοβούνται ότι ο τσακωμός θα πάρει μεγάλες διαστάσεις και μπαίνουν στη μέση – πράγμα που συχνά σημαίνει ότι παίρνουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου παιδιού. Με αυτό τον τρόπο όμως στερούν από τα παιδιά τους την διαδικασία του σχετίζεσθαι. Μέσα από τους καυγάδες και τις συγκρούσεις είναι που τα παιδιά μαθαίνουν τόσο να αντέχουν τη σύγκρουση όσο και να βρίσκουν δημιουργικούς τρόπους για την επίλυσή της. Ταυτόχρονα, το να προσπαθήσουμε να «νουθετήσουμε» τα παιδιά μας την ώρα που τσακώνονται είναι δώρον-άδωρον: το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους δείξουμε εμείς οι ίδιοι με τη συμπεριφορά μας ότι ένας καυγάς επιλύεται με συζήτηση και με καλή διάθεση να καταλάβουμε ο ένας την πλευρά του άλλου.
Εάν καταφέρουμε σα γονείς να αντισταθούμε στον πειρασμό της σύγκρισης, να αφήσουμε τα παιδιά μας να εξελιχθούν σαν αυτόνομα άτομα παρακολουθώντας τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους και διευκολύνοντάς την όσο περνάει από το χέρι μας, γνωρίζοντας ότι χρόνο το χρόνο κάθε παιδί θα διαφοροποιείται από το άλλο και θα μεγαλώνει για να γίνει ο εαυτός του, θα μπορούμε να πούμε ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε και θα μεγαλώσουμε παιδιά που θα έχουν την τύχη να μπορούν να αγαπούν κ να στηρίζονται το ένα στο άλλο.

Η έχθρα μεταξύ ενήλικων αδελφών είτε προέρχεται αποκλειστικά είτε τρέφεται από αντιζηλίες της παιδικής ηλικίας, που δεν ξεπεράστηκαν ή δεν ξεκαθαρίστηκαν ποτέ.

O θυμωμένος και ανένδοτος ενήλικας είναι και το παιδί που πληγωνόταν, γιατί οι γονείς καμάρωναν τον αδελφό του που ήταν πολύ καλός μαθητής, γιατί έκαναν τα χατίρια της αδελφής επειδή ήταν ασθενική κι ευαίσθητη, γιατί μάλωναν εκείνον επειδή ήταν πιο «άτακτος», γιατί και τα δυο παιδιά ήταν θύματα μιας ατελείωτης «σύγκρισης» από την πλευρά των γονέων, που έσπειρε σπόρους διχόνοιας.

Η καλή ανατροφή... από το νήπιο φαίνεται

Το ταμπεραμέντο του παιδιού δείκτης για μελλοντικά προβλήματα συμπεριφοράς

H σχέση των γονιών με το μωρό τους κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής του, όπως και το ταμπεραμέντο του ίδιου του παιδιού, μπορούν να αποτελέσουν έναν αξιόπιστο δείκτη πρόβλεψης για πιθανά προβλήματα συμπεριφοράς αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η μελέτη, η οποία παρακολούθησε σχεδόν 1.900 παιδιά από τη βρεφική ηλικία έως τα 13 τους χρόνια, διαπίστωσε ότι τα παιδιά των οποίων οι μητέρες πρόσφεραν άφθονα πνευματικά ερεθίσματα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους –διαβάζοντας, μιλώντας ή πηγαίνοντας τα βόλτα εκτός σπιτιού- είχαν μικρότερη πιθανότητα να αντιμετωπίσουν μεγαλώνοντας σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς.

Ταυτόχρονα η πιθανότητα μελλοντικού προβλήματος συμπεριφοράς φάνηκε, σε ορισμένες μετρήσεις, να έχει σχέση με το ταμπεραμέντο του παιδιού κατά τη διάρκεια της νηπιακής του ηλικίας, όπως π.χ. το πόσο ιδιότροπο ήταν ή αν σε γενικές γραμμές ήταν ευτυχισμένο ή είχε ευχάριστη διάθεση.

Μαθαίνοντας τρόπους

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι και τα δύο, δηλαδή η στάση των γονιών και το ταμπεραμέντο του νηπίου, ήταν ισχυροί προάγγελοι για τη μελλοντική του συμπεριφορά, αναφέρουν οι επιστήμονες στο συμπέρασμά τους στην επιθεώρηση Journal of Abnormal Child Psychology.

Επίσης, στα αποτελέσματα εντοπίστηκαν τα ενδεχόμενα οφέλη της εκπαίδευσης των νέων γονιών, ώστε να τους δοθούν οι δεξιότητες που χρειάζονται προκειμένου να ανταποκριθούν στο ρόλο τους σωστά, λέει ο επικεφαλής της μελέτης Dr Benjamin B. Lahey από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

«Μπορούμε να κάνουμε την υπόθεση ότι η στάση των γονιών κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής του νηπίου συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων συμπεριφοράς» σημειώνουν οι ερευνητές.

Στη μελέτη συμμετείχαν 1.863 αμερικανόπουλα και οι μητέρες τους. Οταν τα παιδιά ήταν νήπια, οι ερευνητές επισκέφθηκαν το σπίτι τους και παρατηρούσαν τις ενέργειες των μητέρων τους σε ό,τι αφορούσε την ανατροφή τους. Επίσης, οι μητέρες έδωσαν μια συνέντευξη μιλώντας για το τυπικό ταμπεραμέντο των μωρών τους.

Συνολικά, η ομάδα του Lahey βρήκε ότι τα ιδιότροπα και με απρόβλεπτες αντιδράσεις νήπια -όπως, για παράδειγμα, εκείνα που πεινούσαν ή κουράζονταν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας- είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αντιμετωπίσουν αργότερα, στην παιδική τους ηλικία, προβλήματα συμπεριφοράς. Στα προβλήματα αυτά συμπεριλαμβάνονται τα ψέματα, η βιαιότητα απέναντι σε συνομήλικούς τους, η συμμετοχή σε καβγάδες, η ανυπακοή απέναντι στους γονείς τους.

Αντίθετα, τα παιδιά που στη νηπιακή τους ηλικία ήταν λιγότερο ιδιότροπα και είχαν προβλέψιμη διάθεση κινδύνευαν λιγότερο να εμφανίσουν αργότερα προβλήματα συμπεριφοράς, ανακοίνωσαν οι ερευνητές.

Αφθονα ερεθίσματα

Παρόμοιος χαμηλός κίνδυνος διαπιστώθηκε και μεταξύ των παιδιών, των οποίων οι μητέρες πρόσφεραν άφθονα διανοητικά ερεθίσματα στη νηπιακή ηλικία, όπως, για παράδειγμα, διαβάζοντάς τους, μιλώντας τους ή πηγαίνοντας μαζί τους βόλτα εκτός σπιτιού. Αυτή η ανατροφή, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να αποτελεί έναν καλό δείκτη για το πόσο στοργικοί γονείς είμαστε. Η ενθάρρυνση και η συμμετοχή σε δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας διευκολύνει επίσης τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού, κάτι που βοηθά τα παιδιά να έρθουν ευκολότερα σε επικοινωνία και να κοινωνικοποιηθούν.

Όσο για το ταμπεραμέντο των νηπίων και τη συμπεριφορά τους αργότερα, είναι γνωστό ότι και τα δύο ως ένα βαθμό καθορίζονται από τα γονίδια, επισήμανε ο δρ Lahey. Ωστόσο, έχουμε ακόμη να μάθουμε πολλά για τη σχέση του ταμπεραμέντου των νηπίων, τη στάση των γονιών και τα μελλοντικά προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά» κατέληξε ο επιστήμονας.

Πηγή:kathimerini.gr

Ατομικά κεκάκια μήλου!!! Νοστιμότατα και εύκολα!!! Γιαμμηηηηηη!!!!

Ελαφριά, γρήγορα και πολύ νόστιμα κεκάκια που θα τα λατρέψουν μικροί και μεγάλοι. Ιδανικά για το πρωινό, υγιεινό σνακ για το σχολείο και τέλειο συνοδευτικό για το καφέ σας.

Υλικά για 8 κεκάκια:
125 γραμμ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
160 γραμμ ζάχαρη
2 αυγά
150 γραμμ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
80 ml χυμός μήλου
1 μήλο
1 βανίλια
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη καστανή
¼ κουταλακι του γλυκού κανέλα

Εκτέλεση:Σε ένα μίξερ ανακατεύετε καλά τη ζάχαρη με το βούτυρο μέχρι να πάρουν κρεμώδη υφή. Προσθέτετε τα αυγά ένα ένα συνεχίζοντας το χτύπημα. Προσθέτετε εναλλάξ το αλεύρι και το χυμό μήλου. Παίρνετε μια φόρμα για ατομικά κεκάκια ή 8 φόρμακια μιας χρήσης και τα βουτυρώνετε και τα αλευρώνετε. Μοιράζετε το μείγμα ισόποσα σε όλα τα φορμάκια. Πλένετε το μήλο και το κόβετε στα τέσσερα μαζί με τη φλούδα έχοντας πρώτα αφαιρέσει προσεκτικά τον πυρήνα και τα σποράκια, Τα τέσσερα κομμάτια του μήλου τα κόβετε σε πολύ λεπτές φέτες. Παίρνετε ένα μπολ και ανακατεύετε τη ζάχαρη με την κανέλα. Το μισό από το μείγμα υτό το πασπαλίζετε στα κεκάκια. Βάζετε τα φορμάκια να ψηθούν στους 170ο στις αντιστάσεις για 25 λεπτά. Τα βγάζετε από το φούρνο, τα ξεφορμάρετε προσέχοντας να μην σας σπάσουν και τα αφήνετε να κρυώσουν. Στο τέλος τα πασπαλίζετε με το υπόλοιπο μείγμα κανέλας και ζάχαρης.

Μια πολύ καλή ευκαιρία να μαγειρέψουμε με τα αγγελούδια μας...Διασκεδαστικότατο!!!!

Παιδί και απόκριες...

Οι απόκριες ή το καρναβάλι (όπως θες πες το) είναι σίγουρα μια περίοδος ξεγνοιασιάς και χαράς για τα μικρά μας αγγελούδια...
Τι θα ντυθούν όμως? Μικρά και μεγάλα παιδιά έχουν άποψη και η ποικιλία των στολών πολύ μεγάλη έτσι ώστε να χάνεσαι για ώρες μέχρι να αποφασίσεις τι θέλεις να ''είσαι'' φέτος!
Η μόδα γυρίζει από χρονιά σε χρονιά και απο εκεί που τα κοριτσάκια θέλαν να ντυθούν ''πριγκίπισσες του χιονιού'' και ''νεράιδες'' ξαφνικά όλα γυρίζουν γύρω από την Πάττυ! Μικρές και μεγάλες ''Πάττυ'' λοιπόν για φέτος, με μίνι φουστίτσες, μεγάλα μαύρα γυαλιά μυωπίας και πλεξούδες ξανθές συμπληρώνουν το λούκ για το καθιερωμένο αποκριάτικο πάρτυ του σχολείου.
Όσο για τους μικρούς μας πρίγκιπες, τα πράγματα παραμένουν πιο κλασικά(λέμε τώρα)με τους καουμπόιδες και τους ινδιάνους να εμφανίζονται συχνά πυκνά αλλά και τον BEN10 να κάνει την διαφορά και γι αυτούς.
Τα πάρτυ και οι χοροί πολλοί αυτή την περίοδο. Μιά ευκαιρία να ξεφύγουμε και εμείς μαζί με τα μικρά μας, από την καθημερινότητα και τα προβλήματα που μας περικυκλώνουν. Καιρός να πάρουμε τα παιδιά μας από το χέρι και να νιώσουμε και οι ίδιοι μας μια μικρή, έστω δόση, από αυτή την χαρά και το κέφι του καρναβαλιού.
Ενημερωθείτε για τις παρελάσεις που πραγματοποιούντε στους διάφορους δήμους ανά την Ελλάδα και φυσικά εάν σας το επιτρέπει η τσέπη σας, γιατί όχι και του εξωτερικού!
Καλή Διασκέδαση!!!!

Το δεκατιανό του σχολείου!!!

Το κολατσιό στο σχολείο είναι απαραίτητο καθώς δίνει στα παιδιά την ενέργεια να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, αλλά και στο παιχνίδι! Γιατί να αγοράζουν τα παιδιά από τις καντίνες φαγητά τα οποία είναι αμφιβόλου ποιότητας και φρεσκάδας λοιπόν αφού αφιερώνοντας λίγο χρόνο, μπορούμε να τους δίνουμε σπιτικό και υγιεινό δεκατιανό.
Οι επιλογές είναι αναρίθμητες και οι περισσότερες απαιτούν πραγματικά λίγο χρόνο προετοιμασίας. Ο χρόνος όλων είναι πολύτιμος, αλλά με τη σωστή οργάνωση η προετοιμασία του δεκατιανού απαιτεί λιγότερο χρόνο ακόμα και από το να ψωνίσουμε κάτι από το φούρνο! Πιο οικονομικό, πιο υγιεινό και πιο γρήγορο. Άρα η ιδανική λύση!

Τι δίνουμε για δεκατιανό:
Φρούτα και λαχανικά: προτιμήστε φρούτα που καθαρίζονται εύκολα, όπως μια μπανάνα, ή που δεν θέλουν καθάρισμα, όπως τα βερίκοκα. Θυμηθήτε να παίρνετε φρούτα της εποχής και κατά προτίμηση βιολογικά για να αποφεύγουμε όσο γίνεται να δίνουμε φυτοφάρμακα στα παιδιά μας. Αν το παιδί τα τρώει, μπορείτε να δώσετε και κάποια λαχανικά που τρώγονται ωμά, όπως το καρότο ή το αγγούρι.

Ψωμί και δημητριακά: κουλούρι, κριτσίνια και άλλα παρόμοια. Προτιμήστε τα προϊόντα ολικής άλεσης που είναι πιο θρεπτικά.

Γλυκά: δεν είναι για κάθε μέρα, αλλά μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας ένα σπιτικό κέικ ή ένα παστέλι.

Σάντουιτς: μην αρκεστείτε στο κλασικό σάντουιτς με τυρί και ζαμπόν ή γαλοπούλα. Υπάρχουν πάμπολλες επιλογές ώστε να υπάρχει ποικιλία στη διατροφή του παιδιού.


Πως το κάνω όλο αυτό εύκολο;
Με οργάνωση και προετοιμασία. Ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές μας και θα δείτε πως το σπιτικό κολατσιό γίνεται παιχνίδι:
Οργανωθείτε:Αγοράστε από το σούπερ μάρκετ υλικά που θα σας χρησιμεύσουν στο να φτιάχνετε σάντουιτς, καθώς και τα φρούτα της εβδομάδας. Διάφορα τυριά, καπνιστή γαλοπούλα που είναι νόστιμη και υγιεινή και διάφορα είδη ψωμιού (τετράγωνα, στρογγυλά, μακρόστενα, αραβικές πίτες και τορτίγιες). Έτσι θα μπορείτε να φτιάξετε κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό και το παιδί σας δεν θα βαρεθεί ποτέ.

Φροντίστε τα φρούτα που θα αγοράσετε να είναι ανθεκτικά στην ταλαιπωρία μια που θα βρίσκονται στην τσάντα του παιδιού για κάμποση ώρα και να μην είναι ζουμερά και υπάρξει κίνδυνος να λερωθεί το παιδί . Ιδανικά φρούτα είναι οι μπανάνες, τα μήλα και τα αχλάδια.

Επίσης αγοράστε πλαστική μεμβράνη, σακουλάκια πολυμπάγκ ή κατάλληλα τάπερ, ώστε να μπρείτε να πακετάρετε το σάντουιτς που θα φτιάξετε και τα φρούτα.

Προετοιμαστείτε:Τα σάντουιτς φτιάχνονται εύκολα και γρήγορα το πρωί. Αν όμως δεν έχετε ούτε αυτά τα 5 λεπτά που χρειάζονται, τότε μπορείτε να φτιάξετε σάντουιτς από το προηγούμενο βράδυ. Φτιάξτε τα το βράδυ, τυλίξτε τα με πλαστική μεμβράνη και βάλτε τα στο ψυγείο. Αν όμως κάνετε κάτι τέτοιο προσέξτε να μην έχει το σάντουιτς μέσα ντομάτα ή μαρούλι, γιατί τα υγρά θα νοτίσουν το ψωμί και δεν θα είναι πια τόσο νόστιμο.
Επίσης μπορείτε από την προηγούμενη μέρα να έχετε ετοιμάσει τη γέμιση για το σάντουιτς, αν αυτή είναι ας πούμε τονοσαλάτα.

Τα φρούτα δεν χρειάζονται ιδιαίτερη προετοιμασία, άρα τρώνε ακόμα λιγότερο χρόνο. Πλύντε τα από την προηγούμενη και βάλτε τα στο σακουλάκι και έτοιμο το δεκατιανό.

Επίσης το κέικ μπορείτε να το φτιάξετε το σαββατοκύριακο και κάποια μέρα της εβδομάδας να βάλετε ένα κομμάτι σε ένα ταπεράκι από το προηγούμενο βράδυ. Έτσι το πρωί θα είναι έτοιμο.
Νόστιμες ιδέες:
Ορίστε λοιπόν μερικές ιδέες για το τι μπορούμε να βάλουμε μέσα στα σάντουιτς.
Οποιοδήποτε συνδιασμό από: τυρί, καπνιστή γαλοπούλα, cream cheese (πχ Φιλαδέλφια), ντομάτα (να είναι σφιχτή, χωρίς πολλά ζουμιά), μαρούλι, κρέας που έχει μείνει από την προηγούμενη μέρα, τονοσαλάτα, ομελέτα, βραστό αβγό, λουκάνικο ή ό,τι άλλο έχει το ψυγείο μας.

Εξαιρετικοί συνδιασμοί είναι:
Ψωμί - cream cheese - γαλοπούλα
Ψωμί - μαρούλι - μπέικον - ντομάτα
Αραβική πίτα - τυρί - καπνιστή γαλοπούλα - φρέσκο σπανάκι (κάνουμε ένα σφιχτό ρολό την πίτα και την τυλίγουμε σε πλαστική μεμβράνη)
Ψωμί - τονοσαλάτα - μαρούλι


Επίσης μπορούμε να κάνουμε γλυκά σάντουιτς με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα.
Η αγορά του δεκατιανού από το φούρνο ή το κυλικείο κοστίζει αρκετά χρήματα κάθε μήνα. Με αυτούς τους τρόπους το παιδί μας θα τρώει υγιεινά, θρεπτικά φαγητά, εκοικονομώντας και χρήματα. Με μια πολύ μικρή αλλαγή στις συνήθειές μας, θα επωφεληθούμε όλοι!

Πηγή: Συνταγες της παρέας

ilmiosognio: Στολισμος ενος βατραχου αλλα τι βατραχου..........κτημα

ilmiosognio: Στολισμος ενος βατραχου αλλα τι βατραχου..........κτημα

Νάνι Νάνι...

Ο ύπνος από 12 εώς 18 μηνών...
Το παιδί σας δεν είναι πλέον βρέφος αλλά νήπιο. Παρ’ όλα αυτά, χρειάζεται ακόμη να κοιμάται τις ίδιες ώρες που κοιμόταν και όταν ήταν πιο μικρό. Μέχρι τα δεύτερα γενέθλιά του, το παιδί σας πρέπει να συμπληρώνει 14 ώρες ύπνου την ημέρα, εκ των οποίων οι 11 αφορούν στο βραδινό ύπνο. Οι υπόλοιπες ώρες είναι το διαστήματα που κοιμάται μέσα στη μέρα. Στους 12 μήνες θα χρειάζεται ακόμη να κοιμάται δύο φορές μέσα στη μέρα, αλλά όταν φτάσει στους 18 μήνες, ίσως να είναι έτοιμο να κοιμάται από 1,5 μέχρι 3 ώρες συνεχόμενα κάθε απόγευμα –και αυτό θα εξακολουθήσει να το κάνει μέχρι γίνει τεσσάρων ή πέντε. Η μετάβαση από τους δυο υπνάκους την ημέρα στον ένα ίσως είναι δύσκολη Η ειδικός στον ύπνο Jodi Mindell προτείνει να υπάρχει μια εναλλαγή και τη μία μέρα να κοιμάται μία φορά και την επομένη δύο. Αυτό θα εξαρτάται από το πόσο κοιμήθηκε το παιδί σας το προηγούμενο βράδυ. Επίσης, θα μπορούσατε να βάλετε το μικρό σας για ύπνο λίγο νωρίτερα το βράδυ αν έχει κοιμηθεί μόνο μία φορά μέσα στη μέρα.


Πώς μπορείτε να του διδάξετε καλές συνήθειες ύπνου
Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να κοιμάται το παιδί σας σε αυτή την ηλικία. Επιπλέον, ανάμεσα στους 18 μήνες και τα τρίτα γενέθλια του παιδιού σας, θα προκύψουν και καινούρια θέματα που αφορούν τον ύπνο, αφού το μικρό σας θα αρνείται να κοιμηθεί. Τι μπορείτε να κάνετε τώρα; Συνεχίστε να ακολουθείτε τις στρατηγικές που είχατε αναπτύξει από τότε που το μωρό σας ήταν 6 μηνών. Επιπλέον:

Ακολουθήστε μια ρουτίνα για την ώρα του ύπνου.
Η ρουτίνα κατά την ώρα του ύπνου θα βοηθήσει το παιδί σας να ηρεμήσει στο τέλος της ημέρας και να ετοιμαστεί για να κοιμηθεί. Αν χρειάζεται να αποβάλει κάποια επιπλέον ενέργεια, θα μπορούσατε να το αφήσετε να τρέξει για λίγο στο σπίτι προτού προχωρήσετε σε μια πιο ήρεμη δραστηριότητα όπως ένα ήρεμο παιχνίδι, ένα μπανάκι ή το διάβασμα ενός παραμυθιού. Ακολουθήστε το ίδιο πρόγραμμα κάθε βράδυ, ακόμη και όταν δεν βρίσκεστε στο σπίτι. Τα μωρά λατρεύουν τη συνέπεια και το να μπορούν να προβλέψουν τι θα ακολουθήσει μετά τα βοηθάει να νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο.

Ακολουθήστε με συνέπεια ένα ημερήσιο πρόγραμμα -και για την ώρα του ύπνου.

Όπως πάντα, είναι επίσης καλή ιδέα να εντάξετε την ώρα του μεσημεριανού και του βραδινού ύπνου στο καθημερινό σας πρόγραμμα. Αν το παιδί σας κοιμάται, τρώει, παίζει και ετοιμάζεται για ύπνο περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα, ίσως αποκοιμηθεί πιο εύκολα, χωρίς να προβάλει αντίσταση, το βράδυ.


Φροντίστε ώστε το παιδί σας μπορεί να αποκοιμηθεί μόνο του.
Μην ξεχνάτε πόσο σημαντικό είναι το μωρό σας να κοιμάται μόνο του κάθε βράδυ. Δεν πρέπει να χρειάζεται να το κρατήσετε στην αγκαλιά σας, να το νανουρίσετε ή να το κουνήσετε για να αποκοιμηθεί. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν θα μάθει ποτέ να ηρεμεί από μόνο του όταν ξυπνάει τη νύχτα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη για εσάς επίσης. Αν ξυπνάει, πιθανόν θα κλαίει για να πάτε κοντά του.

Πιθανές δυσκολίες
Σε αυτή την ηλικία, το μωρό σας ίσως να μην κοιμάται εύκολα ή ίσως να ξυπνάει μέσα στη νύχτα. Ο λόγος πίσω και από τα δύο προβλήματα είμαι μάλλον ότι κατακτά καινούρια ορόσημα ανάπτυξης, κυρίως το περπάτημα. Το μωρό σας είναι τόσο ενθουσιασμένο με τις νέες του ικανότητες, που θέλει να εξασκείται συνεχώς, ακόμη και όταν εσείς λέτε ότι είναι ώρα για ύπνο.

Αν δεν θέλει να πάει για ύπνο, η πλειοψηφία των ειδικών προτείνει να το αφήσετε στην κούνια του για λίγα λεπτά, για να δείτε αν θα ηρεμήσει. Αν δεν ηρεμήσει, ίσως να σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε κάποια εκδοχή του «ας το να κλαίει». Επίσης, πρέπει να αποφασίσετε τι θα κάνετε αν ξυπνήσει κατά τη διάρκεια της νύχτας, δεν μπορεί να αποκοιμηθεί πάλι μόνο του και αρχίσει να κλαίει και να σας ζητάει. Μπορείτε να πάτε στο δωμάτιό του και να το ηρεμήσετε. Αλλά αν θέλει να μείνετε και να παίξετε, υπενθυμίστε του ότι το βράδυ κοιμόμαστε και δεν παίζουμε.


Το άρθρο αυτό κατέχεται από τη © Johnson & Johnson Hellas A.E.B.E, η οποία είναι και η μόνη υπεύθυνη για το περιεχόμενό του.

Τα πάντα για την καισαρική!!!

Τα πολύ υψηλά ποσοστά καισαρικών τοµών που καταγράφονται στη χώρα µας εύλογα γεννούν µια σειρά από ερωτήµατα. Οι ειδικοί απαντούν σε όλα.

Καισαρική εναντίον φυσιολογικού τοκετού
Οι καισαρικές τοµές ενέχουν κάποιους κινδύνους, για τους οποίους συνήθως οι έγκυες γυναίκες δεν ενηµερώνονται επαρκώς από τον γιατρό τους. Στους κινδύνους αυτούς συµπεριλαµβάνονται το κοιλιακό άλγος (πόνος) µετά τον τοκετό, τα τραύµατα στην ουροδόχο κύστη και τον ουρητήρα και η πιθανότητα η µητέρα να υποστεί θροµβο-εµβολικό επεισόδιο, οπότε να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Επίσης είναι µεγαλύτερη η πιθανότητα εµφάνισης πρόδροµου πλακούντα ή ρήξης της µήτρας σε επόµενη εγκυµοσύνη. Τέλος, στατιστικά, η µητρική θνησιµότητα είναι µεγαλύτερη στις καισαρικές τοµές. Υπάρχουν βέβαια και κάποια οφέλη, αφού µε την καισαρική αποφεύγονται ο πόνος στο περίνεο (οι µύες µεταξύ των ποδιών που υποστηρίζουν τη µήτρα, την ουροδόχο κύστη και το έντερο) και ο κίνδυνος χαλάρωσης της πυέλου (που µε την πάροδο των ετών οδηγεί σε ακράτεια ούρων), καθώς και η πρόπτωση των γεννητικών οργάνων.

Πότε πρέπει να γίνεται
Προγραµµατισµένη καισαρική τοµή πρέπει να γίνεται µόνο αν ισχύει έστω και µία από τις ακόλουθες αιτίες:
• Το έµβρυο βρίσκεται σε ισχιακή προβολή, δηλαδή κατεβαίνει µε τα πόδια αντί µε το κεφάλι. Σε τέτοιες περιπτώσεις η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού είναι 8-10 φορές πιο επικίνδυνη για το έµβρυο.
• Όταν πρόκειται για δίδυµη ή πολύδυµη κύηση και το πρώτο έµβρυο έρχεται µε ισχιακή προβολή. Αν όµως το πρώτο έµβρυο έχει κεφαλική προβολή (δηλαδή κατεβαίνει σωστά µε το κεφάλι) και δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι, µπορεί να επιχειρηθεί φυσιολογικός τοκετός.
• Η µητέρα φέρει λοίµωξη από τον ιό HIV ή τον ιό της ηπατίτιδας C (συνήθως αυτές οι δύο λοιµώξεις συνυπάρχουν) ή λοίµωξη του κατώτερου γεννητικού συστήµατος µε τον ιό των ανθρωπίνων θηλωµάτων HPV ή µε τον ιό του έρπητα. Στις περιπτώσεις αυτές αντενδείκνυται ο φυσιολογικός τοκετός, καθώς αυξάνεται η πιθανότητα να µολυνθεί και το έµβρυο. Στους ιούς HIV και της ηπατίτιδας C αυτό γίνεται µέσω του αίµατος, ενώ για τους άλλους δύο ιούς (HPV και έρπητα) η µετάδοση πραγµατοποιείται µε άµεση επαφή κατά τη δίοδο του µωρού από το γενετικό σωλήνα της µητέρας.
• Η µητέρα δεν έχει απολύτως φυσιολογική κύηση, αλλά εµφανίζει προδροµικό πλακούντα 3ου και 4ου βαθµού. Η διαταραχή αυτή εµποδίζει την κάθοδο του εµβρύου και τη διεξαγωγή του φυσιολογικού τοκετού. Σε ηπιότερο στάδιο ωστόσο (επιχείλιος πλακούντας 2ου βαθµού) δεν είναι αποτρεπτική για φυσιολογικό τοκετό.
• Το έµβρυο εµφανίζει υπολειπόµενη ανάπτυξη –δηλαδή είναι µικρό για την ηλικία της κύησης– ή ο τοκετός ξεκινά πρόωρα µε το έµβρυο σε λανθασµένη θέση (ισχιακή ή εγκάρσια προβολή).

Απορίες…
Αν µια γυναίκα γεννήσει το πρώτο της παιδί µε καισαρική, µπορεί να γεννήσει το δεύτερο µε φυσιολογικό τοκετό;
Ναι, εφόσον δεν εξακολουθούν να συντρέχουν οι λόγοι που την οδήγησαν στην καισαρική την πρώτη φορά. Αν η καισαρική τοµή αρχικά επιλέχθηκε εξαιτίας εµβρυοπυελικής δυσαναλογίας (µεγάλο παιδί, µικρή πύελος) κατά τον πρώτο τοκετό ή ισχιακής προβολής του παιδιού και οι ίδιοι λόγοι ξαναεµφανίζονται στη δεύτερη εγκυµοσύνη, τότε πρέπει υποχρεωτικά να επαναληφθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, η µητέρα µπορεί να γεννήσει το δεύτερο παιδί φυσιολογικά. Πρέπει να γνωρίζει όµως ότι έτσι είναι πιο συχνός ο κίνδυνος ρήξης της µήτρας και µεγαλύτερος ο κίνδυνος για υποξία (ασφυξία) του µωρού στη διάρκεια του τοκετού. Γι’ αυτό άλλωστε το έµβρυο πρέπει να παρακολουθείται διαρκώς κατά τον τοκετό και αυτός να γίνεται σε µονάδα που αντιµετωπίζει επείγοντα περιστατικά.

Είναι προτιµότερο η καισαρική τοµή να γίνεται µε επισκληρίδιο ή µε ολική νάρκωση;
Η επισκληρίδιος αναισθησία υπερέχει της ολικής νάρκωσης, καθώς έχει µικρότερο κίνδυνο επιπλοκών.

Η εµµονή µε την καισαρική τοµή ευθύνεται για το φαινόµενο των µη γεννήσεων τα σαββατοκύριακα, τις νύχτες και τις αργίες;
Όχι, είναι λάθος να τα φορτώνουµε όλα στην καισαρική. Πολύ συχνά υπάρχουν ιατρικοί λόγοι για να γίνει προγραµµατισµένος τοκετός µε καισαρική, ενώ πολλές φορές το ζητάει η ίδια η γυναίκα επειδή φοβάται τις ωδίνες ή επειδή θέλει να κάνει τα πράγµατα στο δικό της χρόνο. Και είναι λογικό αυτό να µην γίνεται σαββατοκύριακα, νύχτες και αργίες, γιατί τότε τα νοσοκοµεία δουλεύουν µε µειωµένο προσωπικό και, αν υπάρξει κάποια ανάγκη, ίσως προκύψουν διάφορα προβλήµατα αφού µια γέννα µπορεί να έχει και επιπλοκές. Κανένας λογικός γιατρός δεν προγραµµατίζει καισαρική τοµή υπό αυτές τις συνθήκες.

Μύθοι και αλήθειες
Οι γυναίκες που κάνουν εξωσωµατική γονιµοποίηση πρέπει να γεννήσουν υποχρεωτικά µε καισαρική τοµή.
Τι ισχύει:
Η εξωσωµατική γονιµοποίηση δεν αποτελεί ένδειξη για καισαρική, εκτός κι αν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες, τους οποίους θα λάβει υπόψη του
ο γιατρός.
Αν η µητέρα έχει µυωπία, πρέπει οπωσδήποτε να γεννήσει µε καισαρική για να µην κινδυνέψει να υποστεί αποκόλληση αµφιβληστροειδούς.
Τι ισχύει: Αν δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι υγείας, η γυναίκα µπορεί να γεννήσει φυσιολογικά, αρκεί να µειωθούν στο ελάχιστο οι εξωθήσεις κατά το 2ο στάδιο του τοκετού, κάτι που επιτυγχάνεται µε τη χρήση βεντούζας ή εµβρυουλκού.

Οι έγκυες άνω των 40 ετών πρέπει να γεννούν µόνο µε καισαρική.
Τι ισχύει: ∆εν υπάρχει ηλικιακό όριο πάνω από το οποίο πρέπει να επιλέγεται η καισαρική τοµή, εκτός κι αν συντρέχουν οι παράγοντες που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Στατιστικά το 20-30%
των γυναικών που γεννούν µε καισαρική τοµή το πρώτο παιδί µπορούν να γεννήσουν το επόµενο µε φυσιολογικό τοκετό. Στην Ελλάδα ωστόσο σχεδόν όλες οι γυναίκες που έκαναν καισαρική την πρώτη φορά γεννούν έτσι
και τα επόµενα παιδιά τους.

Είναι λάθος να ζητά η µητέρα την καισαρική τοµή;
Ναι, αν το κάνει στηριζόµενη σε αβάσιµους φόβους και για λανθασµένους λόγους. Στην Ελλάδα οι περισσότερες µητέρες ζητούν την καισαρική επειδή φοβούνται τον πόνο της φυσιολογικής γέννας, ο οποίος µπορεί να περιοριστεί πολύ –ουσιαστικά να εξαλειφθεί– χάρη στην επισκληρίδιο αναισθησία. Επίσης, οι Ελληνίδες θεωρούν την καισαρική τοµή ασφαλέστερη µέθοδο για τις ίδιες και το έµβρυο, κάτι που δεν είναι απολύτως σωστό.

Η καισαρική τοµή σε αριθµούς
• Σε σύγκριση µε τις υπόλοιπες Ευρωπαίες, οι Ελληνίδες γεννούν δύο φορές συχνότερα µε καισαρική τοµή.
• Από τις 100.000 γεννήσεις που έχουµε στη χώρα µας ετησίως οι 40.000 γίνονται µε καισαρική τοµή (δηλαδή σχεδόν η µία στις δύο).
• Η συχνότητα των γεννήσεων µε καισαρική τοµή τρπλασιάστηκε την τελευταία 10ετία. Από 9% (του συνόλου των γεννήσεων) το ποσοστό έφτασε στο 25% για την Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα ξεπερνά το 40%.

Πηγή:Παιδί και νέοι γονείς

Μια ζωή γεμάτη νότες...!!!

Θα το ’χεις μάλλον καταλάβει πως κάτι μαγικό συμβαίνει με το μωρό σου και τη μουσική! Ένα απαλό νανούρισμα και το κλάμα σταματά, ένα χαρούμενο τραγουδάκι και το μωρό χαμογελά πλατιά! Και να ’ταν μόνο αυτό!

Η μουσική στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού μπορεί να παίξει σημαντικότερο ρόλο απ’ όσο φανταζόμαστε. Μεταδίδοντας στα παιδιά από νωρίς τις βασικές αρχές της μουσικής -την αίσθηση του ρυθμού, της μελωδίας και της αρμονίας- με φυσικό τρόπο ή μέσα από το παιχνίδι, όχι μόνο τα γεμίζουμε με χαρά και ευχαρίστηση αλλά τα ενθαρρύνουμε να προσεγγίσουν τη μάθηση με μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Αυτός είναι ο λόγος που τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει τόσο πολλά CDs με μουσική για μωρά, ενώ από την άλλη τα συστήματα μουσικής αγωγής για παιδιά απευθύνονται σε όλο και μικρότερες ηλικίες.

Η μουσική κάνει καλό στο μωρό σου γιατί…
…Ενισχύει τη μνήμη του
Έχει αποδειχτεί ότι το μωρό, όταν ακούει τη μουσική που άκουγε κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας, ξαναφέρνει στο μυαλό του αυτή τη δραστηριότητα. Αν λοιπόν καθιερώσετε να του τραγουδάτε ένα συγκεκριμένο νανούρισμα κάθε βράδυ, το μωρό μαθαίνει ότι ήρθε η ώρα για ύπνο. Με βάση το ίδιο σκεπτικό μπορείτε να επιλέξετε συγκεκριμένα τραγούδια για την ώρα του μπάνιου ή την ώρα του φαγητού. Μ’ αυτό τον τρόπο μαθαίνει να αναγνωρίζει και να συνδέει συγκεκριμένες ρουτίνες με συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Προτιμήστε απαλή μουσική για την ώρα του ύπνου, ζωηρούς ρυθμούς για να ενθαρρύνετε το περπάτημα ή το τρέξιμο, ρυθμικές μελωδίες για την ώρα του παιχνιδιού.
…Διώχνει την γκρίνια
Εννέα καναδικές έρευνες έχουν δείξει ότι η μουσική μπορεί να μειώσει το άγχος αλλά και τον πόνο σε νεογνά που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο. Ακόμα, συντελεί στην έκκριση ενδορφινών, των φυσικών χαλαρωτικών του εγκεφάλου, βελτιώνοντας τη διάθεση του μωρού.
…Το βοηθάει να κοιμηθεί
Με την απαλή και χαμηλής έντασης μουσική μειώνεται ο καρδιακός ρυθμός και η αναπνοή γίνεται πιο βαθιά, πράγμα που βοηθάει το μωρό να αποκοιμηθεί. Ειδικά η μουσική μετά το μπάνιο, το βοηθάει να χαλαρώσει και να κοιμηθεί πιο γρήγορα.
…Ενθαρρύνει τη γλωσσική ανάπτυξη
Σύμφωνα με μελέτη βρετανών και φινλανδών ερευνητών, η ανταπόκριση των μωρών στο ρυθμό της μουσικής φαίνεται να είναι μεγαλύτερη από την ανταπόκρισή τους στο άκουσμα ομιλίας. Το άκουσμα μουσικών φράσεων, μέσα από απλά ρυθμικά τραγουδάκια και η μίμησή τους κατά το χρονικό αυτό διάστημα, ενεργοποιεί τα κύτταρα του εγκεφάλου και ενθαρρύνει την ανάπτυξη του λόγου. Έτσι, η μουσική γίνεται κατά κάποιον τρόπο η δεύτερη γλώσσα τους.
…Δίνει ώθηση στην ανάπτυξη
Μπορεί να συντελέσει στην πιο γρήγορη αύξηση βάρους μειώνοντας την παραμονή στο νοσοκομείο κατά πέντε μέρες σε μωρά που έχουν γεννηθεί πρόωρα. Αυτός είναι ο λόγος που πολλές μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών φροντίζουν να παίζουν μουσική, ειδικά στα πρόωρα μωρά.
…Βοηθά στην κοινωνικότητα
Τα απλά παιδικά τραγουδάκια που περιλαμβάνουν και κινήσεις μίμησης (π.χ. «Αχ, κουνελάκι») είναι ένας καλός τρόπος για να βοηθήσετε το μωρό σας να επικοινωνήσει μαζί σας και με τους άλλους γύρω του πριν ακόμα μάθει να μιλάει.
…Συντελεί στην ανάπτυξη της νοημοσύνης
Η επεξεργασία της μελωδίας πραγματοποιείται στο δεξί μέρος του εγκεφάλου και του ρυθμού στο αριστερό μέρος του εγκεφάλου. Η συνεπής ενασχόληση με τη μουσική για μεγάλο χρονικό διάστημα ενεργοποιεί ισόρροπα και τα δύο μέρη του εγκεφάλου, πράγμα που μπορεί να ωφελήσει γενικότερα τη γνωστική απόδοση.
…Ενισχύει τους οικογενειακούς δεσμούς
Πράγματι, έρευνες επιβεβαιώνουν ότι τα μωρά που οι γονείς τους έβαζαν μουσική αναπτύσσουν αρμονικότερες σχέσεις μεταξύ τους. Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι οι γονείς που βάζουν στα μωρά τους να ακούνε μουσική, έχουν την τάση να τα νανουρίζουν ή να τους τραγουδάνε και γενικά ν’ ασχολούνται περισσότερο μαζί τους.
…Ενθαρρύνει τη συναισθηματική ανάπτυξη
Η μουσική μπορεί να φέρει το μωρό σε επαφή με δυνατά συναισθήματα, να το ενθαρρύνει να μάθει να αναγνωρίζει καλύτερα τα συναισθήματά του αλλά και τα συναισθήματα των άλλων.

Μουσική αγωγή για μικρούλια
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επαφή αλλά και η ενασχόληση με τη μουσική καλό είναι να καλλιεργείται σε όσο το δυνατό μικρότερη ηλικία, όταν η ανταπόκριση του βρέφους στους ήχους είναι έμφυτη και αντανακλαστική. Η ακοή σημειώνει θεαματική ανάπτυξη στην ηλικία των 3 ώς 5 ετών, ενώ η κινητική ικανότητα (δάχτυλα) αναπτύσσεται ραγδαία μεταξύ 6 και 8 ετών. Με το σκεπτικό αυτό, εκτός από το γνωστό σύστημα ΟΡΦ, ένα παιδαγωγικό σύστημα μουσικοκινητικής αγωγής που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια εξειδικευμένα προγράμματα για βρέφη και νήπια.
Δύο συστήματα βρεφονηπιακής μουσικής αγωγής, το σύστημα Robbie και το σύστημα Teddy, τα οποία εφαρμόζονται με τεράστια επιτυχία στην ακαδημία της Yamaha στη Γερμανία, εφαρμόζονται για πρώτη φορά και στην Ελλάδα από το Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά:

• Σύστημα robbie
Απευθύνεται σε μωρά ηλικίας 10 έως 22 μηνών
Πυρήνας του συστήματος είναι η αρχή της «ελεύθερης ανακάλυψης», που επιτρέπει στα παιδιά να προχωρούν σε μικρές ανακαλύψεις μέσα από ομαδικό τραγούδι, το παιχνίδι, τις μουσικές ακροάσεις, την κίνηση. Επίσης συνοδεύουν μουσικά διάφορες εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής, όπως το μπάνιο, ο ύπνος, το φαγητό, το ντύσιμο, τα γενέθλια κ.λπ.

• Σύστημα teddy
Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 22 μηνών - 4 ετών
Το μάθημα βασίζεται στην επανάληψη και στην κατανόηση του ρυθμού μέσα από τη χρήση κρουστών οργάνων. Η θεματολογία των τραγουδιών και των ποιημάτων αντλείται από αγαπημένες δραστηριότητες των παιδιών της ηλικίας αυτής (το νηπιαγωγείο, η θάλασσα, τα γενέθλια, η παιδική χαρά). Τα παιδάκια της ομάδας μαθαίνουν να συνεργάζονται και να υπακούουν σε κανόνες, έτσι ώστε μέσα από τη δημιουργική αυτή μουσική ώρα να διευκολύνεται και να ομαλοποιείται η προσαρμογή τους στον παιδικό σταθμό.

Τα κρουστά όπως ξυλόφωνο, τύμπανο, μαράκες είναι τα καλύτερα μουσικά όργανα με τα οποία μπορεί να έρθει το μωρό σας σε επαφή. Εκτός από τη χαρά που του προσφέρουν, ταυτόχρονα του μαθαίνουν τη σχέση μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος: χτυπώ με το ραβδί ή κουνώ με το χέρι και ακούγεται ήχος!

Ποια μουσική προτιμούν τα μωρά;
Σύμφωνα με καναδική έρευνα, τα μωρά, τους πρώτους μήνες ζωής, προτιμούν τους ήχους που μοιάζουν με τον καρδιακό ρυθμό και εκείνους που τους θυμίζουν τη μήτρα, όπως για παράδειγμα είναι ο θόρυβος της ηλεκτρικής σκούπας. Τους αρέσουν επίσης οι απαλές μελωδίες και τα νανουρίσματα αλλά και τα τραγούδια που απαγγέλλει γυναίκεια φωνή, καθώς και ο ήχος της άρπας.

Πηγή: Παιδί και νέοι γονείς

Η εμπειρία δε μεταβιβάζεται...

Πολλές φορές οι γονείς στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τα παιδιά τούς απαγορεύουν να κάνουν λάθη, για να μην έρθουν σε επαφή με τους κινδύνους που αυτά κρύβουν. Ίσως έτσι τους στερούν μια πολύ σημαντική πηγή γνώσης.

Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού, στην πλειοψηφία τους, ήταν παιδιά που είχαν υπερπροστατευτικούς γονείς. Κι αυτές οι κρίσεις προκύπτουν από το άγχος και το στρες που νιώθουν κάθε φορά που συμβαίνει κάτι και δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν, αφού οι γονείς τους τους μεγάλωναν σ ένα απολύτως προστατευμένο περιβάλλον.

Το παιδί έχει ανάγκη να νιώσει αυτόνομο και ανεξάρτητο- μέσα σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον. Αυτού του είδους τα συναισθήματα θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του και θα το προετοιμάσουν για πολλά από όσα θα πρέπει να αντιμετωπίσει στον πραγματικό κόσμο μετά την ενηλικίωσή του. Οι γονείς είναι όμως αυτοί που πρέπει να έχουν εκτιμήσει σωστά τις δυνατότητες των παιδιών τους, τόσο σε διανοητικό όσο και σε σωματικό επίπεδο κι έτσι να το «εκθέσουν» στα κατάλληλα ερεθίσματα. Επίσης καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι συνεχείς απαγορεύσεις ( « Μη!!!», «Πρόσεχε!» κτλ )και οι νουθεσίες τύπου: « Εγώ ξέρω καλύτερα από σένα!»

Γι' αυτό ας αφήσουμε τα παιδιά να πέσουν, να κάνουν λάθη, να πειραματιστούν, να προβληματιστούν , λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια τους, κι ας φροντίσουμε να είμαστε δίπλα τους όταν χρειαστούν τη βοήθειά μας.

Νέα παιχνίδια, νέοι κίνδυνοι!!!!

Τα μοντέρνα παιχνίδια φαίνεται πως κρύβουν πολλές απειλές για την υγεία των παιδιών μας. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αμερικανών επιστημόνων, οι απειλές αυτές είναι: οι μικροί μαγνήτες, οι μικρές μπαταρίες
Τα μοντέρνα παιχνίδια φαίνεται πως κρύβουν πολλές απειλές για την υγεία των παιδιών μας. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αμερικανών επιστημόνων, οι απειλές αυτές είναι: οι μικροί μαγνήτες, οι μικρές μπαταρίες αλλά και το λέιζερ που συναντάμε σε ουκ ολίγα μοντέρνα παιχνίδια. Όπως διαπίστωσαν, τα τρία αυτά αρκετά συνηθισμένα χαρακτηριστικά των σημερινών παιχνιδιών, οδήγησαν στην εντατική πάνω από 235.000 παιδιά στην Αμερική μέσα σε ένα χρόνο.
Επειδή, λοιπόν, τα παιχνίδια πρέπει να προσφέρουν μόνο διασκέδαση και γνώσεις, οι ειδικοί μας συμβουλεύουν πριν αγοράσουμε ένα παιχνίδι για το μικρό μας να ελέγχουμε αν είναι ασφαλές και αν «συμφωνεί» με την ανάπτυξή του: Μπορεί, δηλαδή, ένα παιχνίδι που παίρνει μπαταρίες να είναι για την ηλικία του παιδιού μας, αν όμως αυτό έχει τη συνήθεια να βάζει τα πάντα στο στόμα του, δεν πρέπει να του το αγοράσουμε!

Εγκυμοσύνη σε "προχωρημένη ηλικία"

‘Οταν μια γυναίκα αποφασίζει στα 40 να κάνει παιδί, ο γιατρός δεν θα την αποτρέψει, αλλά θα της υποδείξει τους κινδύνους και θα της υποδείξει τους απαραίτητους ελέγχους και εξετάσεις, ώστε να παρακολουθείται στενά η υγεία εκείνης και του εμβρύου.

Τελείωσες τις σπουδές, έπιασες δουλειά, ρίχθηκες με τα μούτρα στη δουλειά, έχτισες καριέρα, απέκτησες οικονομική άνεση και ανεξαρτησία κι αποφάσισες πως είσαι έτοιμη για οικογένεια. Όμορφα. «Μα, είμαι σαραντάρα». Και πού είναι το πρόβλημα;

Παλιότερα έλεγαν πως η γυναίκα, άμα πατήσει τα 35 δύσκολα κάνει παιδί. Κι άμα φτάσει τα 40, καλύτερα να το ξεχάσει. Να που έπεσε κι αυτό το ταμπού. Η γυναίκα στα 40 δεν είναι «μεγάλη για παιδί». Σκέψου μια γυναίκα στα 40, πριν από 30 χρόνια. Είναι η ίδια με τη σημερινή σαραντάρα; Οι σημερινές σαραντάρες είναι οι τριαντάρες της περασμένης δεκαετίας. Λίγο η επιστήμη, λίγο η κοσμετική, λίγο το lifestyle που έμαθε στις γυναίκες να τρώνε καλύτερα, να γυμνάζονται καλύτερα και να προσέχουν καλύτερα την υγεία τους, έριξε τη βιολογική ηλικία των σημερινών γυναικών πολύ κάτω.

Έτσι όταν μια γυναίκα αποφασίζει στα 40 να κάνει παιδί, ο γιατρός δεν θα την αποτρέψει, αλλά θα της υποδείξει τους κινδύνους και θα της υποδείξει τους απαραίτητους ελέγχους και εξετάσεις, ώστε να παρακολουθείται στενά η υγεία εκείνης και του εμβρύου.

Στον προγεννητικό θα γίνουν οι απαραίτητες πρώτες εξετάσεις, με αναλύσεις αίματος , ούρων και κολπικού υγρού (για στίγμα μεσογειακής αναιμίας, ηπατίτιδα, HIV, ερυθρά, τοξόπλασμα σύφιλη).
Ακολούθως, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα γίνουν προγεννητικοί έλεγχοι σε 3 επίπεδα. Στο πρώτο, γίνεται μέτρηση του πάχους του αυχένα του εμβρύου και αμνιοπαρακέντηση, που δείχνουν αν το έμβρυο έχει κάποια χρωμωσωμιακή βλάβη. Στο δεύτερο επίπεδο, το πιο σημαντικό, είναι ο υπέρηχος, που δείχνει το έμβρυο, τα άκρα του, τα εσωτερικά του όργανα και κάποτε …αποκαλύπτει και το φύλο. Στο τρίτο επίπεδο, γίνεται ο έλεγχος Doppler, που δείχνει αν όλα πάνε καλά με το έμβρυο.

Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε ούτε και τις επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν από μια εγκυμοσύνη «σε προχωρημένη ηλικία». Οι πιο συνηθισμένες είναι η προεκλαψία (ψηλή πίεση και λευκωματουρία στην εγκυμοσύνη), ο πρόωρος τοκετός λόγω της πρόωρης ρήξης των υμένων ή των συσπάσεων της μήτρας, οι ανώμαλη θέση και προβολή του εμβρύου καθώς και η δυσκολία στη φυσιολογική διεξαγωγή του τοκετού. Άλλοι κίνδυνοι, σε συνάρτηση με την ηλικία, είναι ότι υπάρχουν αυξημένα ποσοστά εξωμήτριων κυήσεων αλλά και αποβολής, η εμφάνιση διαβήτη, κ.α.

Όλα αυτά πρέπει να λέγονται για ενημέρωση των γυναικών κι όχι για να αποτραπούν από το να αποκτήσουν παιδιά. Άλλωστε, δεν είναι η ηλικία που θα καθορίσει αν μια γυναίκα έχει δικαίωμα στη μητρότητα, αλλά η φύση: μέχρι η γυναίκα να σταματήσει να έχει έμμηνο ρύση, μπορεί να κάνει παιδιά, οπότε γιατί όχι?

Τα πρώτα μου δοντάκια!

Όταν το μωρό αρχίζει και βγάζει τα πρώτα του δοντάκια αυτό σημαίνει ότι έχει άλλη μια αφορμή για να αισθάνεται δυσαρέσκεια, που θα το κάνει να κλαίει. Μπορεί οι γονείς να έχουν ακόμη ένα λόγο για να στεναχωριούνται που το μωρό τους πονάει, ωστόσο θα πρέπει να προβούν σε κάποιες ενέργειες για να ανακουφίσουν τον πόνο του, ενώ παράλληλα θα πρέπει να φροντίσουν από την αρχή για τη περιποίηση και υγιεινή των δοντιών του βρέφους.

Τα πρώτα δοντάκια θα εμφανιστούν στο μωρό στο διάστημα των 4 με 7 μηνών. Συνήθως πρώτα βγαίνουν τα δύο κάτω μπροστινά δοντάκια, οι μεσαίοι κοπτήρες. Μετά από τέσσερις με οκτώ περίπου εβδομάδες εμφανίζονται στο επάνω μέρος τα τέσσερα μπροστινά δόντια. Πρόκειται για τους δύο μεσαίους και δύο πλαϊνούς κοπτήρες. Έπειτα από ένα μήνα βγαίνουν οι κάτω πλαϊνοί κοπτήρες. Στη συνέχεια εμφανίζονται τα πίσω δόντια που είναι χρήσιμα για την άλεση των τροφών (πρώτοι και δεύτεροι γόμφοι και στο τέλος έρχονται και οι επάνω κυνόδοντες, τα δύο μυτερά δόντια που βρίσκονται στο επάνω σαγόνι. Τα δόντια εμφανίζονται όλα (20) μέχρι και την ηλικία των τριών. Σε περίπτωση που υπάρχει κάποια καθυστέρηση τότε καλό θα ήταν οι γονείς να απευθυνθούν στον γιατρό τους.

Οι γονείς καταλαβαίνουν ότι το παιδί τους βγάζει τα πρώτα του δόντια τόσο από τα σάλια που τρέχουν αλλά και από το γεγονός ότι το μωρό θέλει συνεχώς να μασουλάει τα πάντα.

Αρκετά μωρά δεν πονούν όταν βγάζουν τα πρώτα τους δοντάκια, τα περισσότερα όμως υποφέρουν και εκδηλώνουν τον πόνο τους με κλάμα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει λύση για να μην πονάει το μωρό, μπορούν όμως οι γονείς να το ανακουφίσουν με διάφορα τεχνάσματα. Τις περισσότερες φορές μπορούμε να δώσουμε στο μωρό να μασά ένα δροσιστικό κρίκο οδοντοφυϊας, το οποίο καλό θα ήταν να μην έχει μέσα υγρό, ή κάποια ειδική κουδουνίστρα. Με αυτόν τον τρόπο ανακουφίζεται το μωρό από τον πόνο, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει κίνδυνος για τα ούλα του. Επίσης πολλές φορές βλέπουμε το μωρό να μασουλάει τον αντίχειρά του, επομένως το αφήνουμε να το κάνει καθώς έτσι καταπραΰνει ο πόνος ή του δίνουμε μια πιπίλα έτσι ώστε να ηρεμήσει. Αυτό που επίσης φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να τρίψουμε με το δάχτυλό μας τα ούλα του.

Με την εμφάνιση των πρώτων δοντιών, αλλά και πριν από αυτά αρχίσει και η σωστή υγιεινή του στόματος. Μπορούμε σε καθημερινή βάση να προσέχουμε το μωρό μας σκουπίζοντας τα ούλα του με ένα καθαρό υγρό πανάκι η βουρτσίζοντας με μία πολύ μαλακή παιδική οδοντόβουρτσα, χωρίς οδοντόκρεμα. Την οδοντόκρεμα τη χρησιμοποιούμε όταν το παιδί κλείσει τα τρία του χρόνια ώστε να μπορεί να τη φτύσει. Αφού βγουν όλα τα δοντάκια του απαραίτητο είναι να βουρτσίζονται δύο φορές την ημέρα, πρωί και βράδυ