Τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα για τα παιδιά;

Τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι οι καλύτερες μέρες του χρόνου. Η πιο μαγική εποχή...

Τι ωραία που είναι τα Χριστούγεννα όταν τα περνάς οικογενειακά! Στολίζετε όλοι μαζί το χριστουγεννιάτικο δέντρο με πάρα πολλά στολίδια και φωτάκια. Τα παιδιά γράφουν γράμμα στον Άγιο Βασίλη, ενώ ο μπαμπάς παλεύει να ανάψει το τζάκι. Η μαμά φτιάχνει ζεστά cookies και έχει μοσχοβολήσει όλο το σπίτι! Ύστερα κάνετε όλοι μαζί μια βόλτα στην πόλη όπου είναι στολισμένη με πολλά λαμπιόνια και όμορφα, πανύψηλα χριστουγεννιάτικα δέντρα. Έτσι τα παιδιά έχουν μπει για τα καλά στο πνεύμα των Χριστουγέννων!

“Τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι οι καλύτερες μέρες του χρόνου και η πιο μαγική εποχή του χρόνου. Τα περιμένουν με ανυπομονησία, γιατί δεν έχουν σχολείο, γιατί περιμένουν τα δώρα που θα τους φέρει ο Άγιος Βασίλης, για τον ιδιαίτερο στολισμό που κάνουμε στο σπίτι και ειδικά στην πόλη. Για όλους αυτούς τους λόγους, τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου” μας λέει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.

Με όπλο τις ...Όμορφες Αναμνήσεις!!!
“Τα παιδιά θα κρατήσουν αναμνήσεις από τα ευτυχισμένα Χριστούγεννα για όλη τους τη ζωή. Αυτές οι μέρες βοηθούν τα παιδιά να κρατήσουν όμορφες αναμνήσεις τις οποίες θα τις έχουν σαν οπλοστάσιο στις κακές περιόδους της ζωής τους. Μέσα από αυτές τις αναμνήσεις των ευτυχισμένων Χριστουγέννων της παιδικής ηλικίας θα βρίσκουν δύναμη και κουράγιο για οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετωπίσουν” τονίζει η κ.Μαυράκη.

Γονείς και... κατανάλωση
“Οι γονείς αντιμετωπίζουν τα Χριστούγεννα ακριβώς με την συναίσθηση ότι είναι καταπληκτικές μέρες για τα παιδιά και προσπαθούν να τους φτιάξουν πρόγραμμα που να έχει δραστηριότητες. Τους αγοράζουν πολλά δώρα και κάνουν ό, τι μπορούν για τα παιδιά τους. Το κακό είναι όμως ότι κάνουν ό, τι μπορούν για τα παιδιά τους μέσα σε ένα καταναλωτικό σκεπτικό. Θεωρούν δηλαδή ότι με πολλά δώρα, πολλά παιχνίδια, πολλές εξόδους... έχουν κάνει τα παιδιά τους να ζήσουν θαυμάσια Χριστούγεννα” επισημαίνει η ψυχολόγος.

“Το μηνυμα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη, η φιλαλληλία (το να αγαπάμε τους άλλους), η συντροφικότητα και η προσφορά. Πρέπει να δούμε τα Χριστούγεννα σαν μια εποχή που θα μείνουμε περισσότερο στο σπίτι, θα είμαστε πιο χαλαροί, θα μπορούμε να παίξουμε ουσιαστικά και να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά, να τα ακούσουμε και να τους μιλήσουμε”.

“Πρώτα, όμως, να τα ακούσουμε, γιατί όλον τον άλλο καιρό δεν τα ακούμε μέσα στο τρέχα από δω.. τρέχα από κει, από σχολείο σε φροντιστήριο, από φροντιστήριο σε άλλο φροντιστήριο. Δεν είναι εύκολο να ακούσουμε τα παιδιά μας, ούτε και να συζητήσουμε μαζί τους. Πρέπει να τους δείξουμε ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι το πνεύμα της προσφοράς και όχι το πνεύμα μόνο της κατανάλωσης και της απαίτησης για δώρα”.

Μερικές συμβουλές!
-Φτιάξτε δώρα μαζί με τα παιδιά σας. Κάρτες, χειροποίητες κατασκευές, γλυκά... Τυλίξτε τα όμορφα και δώστε τα σε ανθρώπους αγαπημένους.
-Μην ξοδεύετε χρήματα ασυλλόγιστα για δώρα τα οποία μπορεί ο καθένας να τα βρει σε οποιοδήποτε κατάστημα.
“Έτσι, συνηθίζουμε το παιδί σε ένα πνεύμα που δεν έχει την κατανάλωση μέσα, αλλά το μεράκι, την προσωπική σφραγίδα, το νοιάξιμο. Μαθαίνει ότι το δώρο είναι αγάπη και σκέψη. Όχι ότι το δώρο είναι υποχρέωση και αν δεν μου κάνεις δώρο ή σπουδαίο δώρο δεν είσαι καλός μπαμπάς, νονός, Άγιος Βασίλης” τονίζει η ψυχολόγος.
-Κάντε επισκέψεις στους παππούδες, στους νονούς και σε όλους τους ανθρώπους που στην καθημερινότητα βλέπουνε λίγο.
-Κάντε όμορφους περιπάτους ώστε να γεμίσουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους με όμορφα θεάματα και όμορφους ήχους.
-Ξεκουραστείτε πολύ, χουχουλιάστε... γιατί αυτό είναι το πνεύμα των ημερών και όχι το πνεύμα της κούρασης, του ξενυχτιού, του πολύ φαγητού και των πολλών εξόδων.

Τέλος... ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;

Να χαρούμε τον χειμώνα με υγεία!!!!

Για να κρατήσετε τα παιδιά σας υγιή κατά την διάρκεια του χειμώνα πρέπει να κάνετε κάποιες βασικές και καθημερινές ενέργειες.

Τα μικρά παιδιά είναι συνήθως πιο ευπαθή σε ιώσεις αλλά πρέπει να μην το παρακάνετε για να μην έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα. Εάν έχετε ένα παιδί σε παιδικό σταθμό ή νηπιαγωγείο να είστε σίγουροι πως είναι αδύνατον να αποφύγετε κάποιες αρρώστιες. Εάν το παιδί σας αρρωσταίνει συχνά ή περάσει κάποια μεγάλη περίοδο άρρωστο προσπαθήστε να το κρατήσετε έστω στους δύσκολους μήνες εκτός σχολείου μέχρι να δυναμώσει πάλι.

Μην ξεχνάτε όμως πως και οι αρρώστιες αυτές είναι κομμάτι της παιδικής ηλικίας και θα συμβούν σίγουρα σε κάποιο βαθμό. Παρόλα αυτά η πρόληψη είναι εξίσου σημαντική με την καταπολέμηση.
Κατά την διάρκεια του χειμώνα προσέχουμε τα εξής:

*Φροντίζετε να κάνετε όλα τα εμβόλια στην ώρα τους
*Αφήστε το παιδί σας να κοιμηθεί πολλές ώρες καθημερινά και βάλτε το νωρίς για ύπνο.
*Ταΐστε το με υγιεινές και φρέσκες τροφές (φρούτα, λαχανικά εποχής) πλούσιες σε βιταμίνες
*Μάθετε του να πλένει συχνά τα χέρια του ιδίως όταν επιστρέφει σπίτι ή όταν ανταλλάσει παιχνίδια, αντικείμενα με άλλα παιδία, ή βρίσκετε σε κλειστούς χώρους.
*Αερίζετε συχνά και καλά το δωμάτιο του ακόμα και όταν έχει κρύο έξω.
*Εάν η ατμόσφαιρά του σπιτιού σας είναι ξερή χρησιμοποιήστε έναν υγραντήρα ή βάλτε ένας σκεύος με νερό πάνω στο καλοριφέρ τις ώρες που κοιμάται.
*Μάθετε του να τρώει πρωινό.
*Μην ντύνετε το παιδί σας υπερβολικά βαριά. Φορέστε του κάτι λίγο πιο βαρύ από αυτό που φοράτε εσείς. Προτιμήστε να το ντύνετε με πολλά στρώματα ρούχων γιατί παγιδεύουν ζεστό αέρα ανάμεσα τους κρατώντας το ζεστό, και μπορεί να αφαιρέσει εύκολα ένα ή δυο όταν μπαίνει σε πιο ζεστούς χώρους.
*Προτιμήστε βαμβακερά ρούχα από μέσα και μάλλινα ρούχα εξωτερικά. Αποφύγετε τα ακρυλικά γιατί προκαλούν εφίδρωση.
*Χρησιμοποιήστε σκουφάκι στο κρύο, γιατί η μεγαλύτερη απώλεια θερμότητας γίνεται από το κεφάλι. Καλύψτε καλά και τα αυτιά του.
*Εάν βγείτε έξω να έχετε πάντα ένα εναλλακτικό ζευγάρι γάντια και κάλτσες.
*Μην φοβάστε υπερβολικά. Αφήστε το να βγει και να παίξει στο χιόνι για λίγη ώρα, ή να κάνει μια βόλτα μαζί σας εάν δεν έχει υπερβολικό κρύο. Η προσαρμογή του είναι απαραίτητη.
*Αποφύγετε τους κλειστούς χώρους που συνωστίζονται πολλά παιδία ή και ενήλικες όσο μπορείτε.
*Σε περίπτωση που δείτε κάποιο σύμπτωμα αρρώστιας συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και μην δίνετε φάρμακα μόνοι σας.

Τι δεν πρέπει να τρώει το παιδί????

Ο κίνδυνος πνιγμού, οι αλλεργικές αντιδράσεις, η ελλιπής οδοντοφυία και φυσικά το αδιαμόρφωτο ακόμη πεπτικό σύστημα του παιδιού βάζουν αρκετούς περιορισμούς στο τι μπορεί να καταναλώσει. Ας δούμε τι πρέπει να προσέχουμε, ποιές τροφές να δίνουμε με προσοχή και ποιές πρέπει να λείπουν εντελώς από το καθημερινό διαιτολόγιο του παιδιού.

Απαγορευμένες τροφές για παιδιά μέχρι 4 ετών

Αλλαντικά
Αποφεύγουμε τα καρυκεύματα, τα μπαχαρικά, τα λιπαρά και τις κατεργασμένες τροφές, όπως το σαλάμι και το ζαμπόν.
Ξηροί καρποί
Ακατάλληλες είναι και οι σκληρές τροφές, όπως οι ξηροί καρποί, γιατί μπορεί να σταθούν στο λαιμό του μωρού και να το πνίξουν. Αν επιλέξουμε να δώσουμε ξηρούς καρπούς στο παιδί, τους θρυμματίζουμε σε μικρά κομμάτια. Πάντα, ωστόσο φροντίζουμε να καταναλώνει τους ξηρούς καρπούς με επίβλεψη.
Καφεϊνη
Αποφεύγουμε το τσάι και την καφεΐνη. Η καφείνη υπάρχει και στην σοκολάτα, η οποία πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ.
Αναψυκτικά
Δεν δίνουμε στο παιδί ανθρακούχα ποτά που περιέχουν πολλή ζάχαρη, προκαλούν προβλήματα δυσπεψίας και επιπλέον το εμποδίζουν να κοιμηθεί.
Καλαμπόκι
Αποφεύγουμε να δώσουμε στο παιδί καλαμπόκι, ειδικά το πρώτο διάστημα αφότου το παιδί αρχίσει να καταναλώνει στερεές και ημιστερεές τροφές, γιατί είναι δύσπεπτο.
Αλάτι
Αποφεύγουμε το αλάτι που δυσκολεύει τη νεφρική λειτουργία του παιδιού και η υπερβολή στη χρήση του μπορεί να οδηγήσει αργότερα σε υπέρταση. Ώσπου το μωρό να γίνει ενός χρόνου, τα νεφρά του δεν είναι ικανά να αποβάλλουν το αλάτι κανονικά. Εξάλλου, από τη στιγμή που το μωρό δεν έχει γνωρίσει τη γεύση του, το ανάλατο φαγητό δεν το ικανοποιεί λιγότερο γευστικά. Όσο για τα απαραίτητα μεταλλικά άλατα που χρειάζεται ο οργανισμός, αυτά τα παίρνει από τα λαχανικά.
Ζάχαρη
Προσοχή χρειάζεται και στη ζάχαρη. Τα ώριμα φρούτα είναι πλούσια σε φρουκτόζη, ουσία που οφείλεται για την γλυκιά τους γεύση. Η προσθήκη ζάχαρης έχει σαν αποτέλεσμα να συνηθίσει το μωρό τις πολύ γλυκές γεύσεις, γεγονος που αυξάνει τις πιθανότητες να γίνει παχύσαρκο,να εμφανίσει τερηδόνα, ακόμη και διαβήτη. Αν θέλουμε να δώσετε μια πιο γλυκιά γεύση, χρησιμοποιούμε πολτοποιημένα φρούτα (για παράδειγμα στο γιαούρτι) και μετά τον πρώτο χρόνο, μέλι.
Σκληρές τροφές
Αν η οδοντοφυία του παιδιού δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένη, αποφεύγουμε να του δίνουμε τροφές που χρειάζονται μάσημα και πάντα φροντίζουμε να κόβουμε τα τρόφιμα σε μικρά κομμάτια για να αποφύγουμε τον κίνδυνο πνιγμού.

Προσοχή στα αλλοιωμένα φαγητά
Δεν δίνουμε στο παιδί φαγητά μαγειρεμένα δυο μέρες πριν ή φαγητά που υπάρχει κίνδυνος να έχουν αλλοιωθεί από τη ζέστη. Οι τροφές που παρασκευάζουμε μόνοι μας, σε αντίθεση με τις βιομηχανοποιημένες βρεφικές τροφές, δεν είναι απαλλαγμένες από μικρόβια, άρα χαλάνε ευκολότερα.
Όχι στα ενδιάμεσα γεύματα
Αποφεύγουμε τα πολλά ενδιάμεσα γεύματα που μπορεί να κόψουν την όρεξη του παιδιού για τα κυρίως γεύματα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Οι θάνατοι παιδιών από πνιγμό είναι ένα φαινόμενο με μεγάλα ποσοστά παγκοσμίως. Για να περιορίσουμε τον κίνδυνο, μέχρι την ηλικία των δυο ετών τουλάχιστον, δεν δίνουμε στο παιδί ποπ κορν, μεγάλα κομμάτια ωμού καρότου, ρόγες σταφυλιού, σέλινο, σκληρά γλυκά ή άλλες σκληρές τροφές, ειδικά σε στρογγυλό σχήμα, λουκάνικο ή σουβλάκια. Θα πρέπει να κόβουμε όλα τα παραπάνω σε μικρά κομμάτια για να αποφύγουμε τον κίνδυνο πνιγμού και πάντα να φροντίζουμε η κατανάλωση από τα παιδιά να γίνεται παρουσία ενηλίκου. Επίσης, δεν δίνουμε ποτέ καραμέλες στο παιδί και οποιοδήποτε φαγητό ενώ παίζει, τρέχει, κινείται ή είναι ξαπλωμένο.

Προσοχή!!!! Επικίνδυνα μπιμπερό στην αγορά!!!!

Η αμφιλεγόμενη ουσία δισφαινόλη Α ενδέχεται να είναι επισφαλής για την υγεία των βρεφών που έρχονται σε επαφή μαζί της

Τα πλαστικά μπιμπερό βρίσκονται στο επίκεντρο έντονης διαμάχης τους τελευταίους μήνες στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Δανία, στη Γαλλία και στη Μεγάλη Βρετανία. Αφορμή η χημική ουσία δισφαινόλη Α (ΒΡΑ), η οποία περιέχεται στα λεγόμενα πολυκαρβονικά πλαστικά που χρησιμοποιούνται ευρέως για την κατασκευή «σκληρών» πλαστικών αντικειμένων, όπως δοχεία, μπουκάλια και μπιμπερό. Παρά το γεγονός ότι η ουσία ενοχοποιείται από πολυάριθμες έρευνες σε διεθνές επίπεδο για σοβαρές νευρολογικές και εγκεφαλικές ασθένειες, καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους του αναπαραγωγικού συστήματος, παραμένει... νόμιμη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας!

Σύμφωνα με την επίσημη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων, η οποία υιοθετείται και από τον ΕΦΕΤ, η δισφαινόλη Α δεν είναι επικίνδυνη για τον οργανισμό, με την προϋπόθεση ότι τηρείται το θεσπισμένο όριο ημερήσιας λήψηςανέρχεται σε 0,05 mg ανά κιλό σωματικού βάρους. Γι΄ αυτό και χρησιμοποιείται ευρέως για την κατασκευή αθλητικών δοχείων, σκευών βρεφικού απογαλακτισμού, μπιμπερό, καθώς και δοχείων αποθήκευσης τροφίμων. «Σε ό,τι αφορά τη δισφαινόλη Α η Ελλάδα περιορίζεται στο να ακολουθεί την αξιολόγηση επικινδυνότητας που έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα» σχολιάζει ο κ. Ν. Κατσαρός, χημικός, επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». «Οι έρευνες που πραγματοποίησε ο ΕΦΕΤέδειξαν ότι τα επίπεδά της στα μπιμπερό ήταν κάτω από το επιτρεπόμενο όριο και ως εκ τούτου δεν υπήρξε υποχρέωση να ληφθεί κανένα απολύτως μέτρο» προσθέτει.

Το γεγονός ότι «πληρούν τις εθνικές και ευρωπαϊκές διατάξεις» επικαλούνται άλλωστε και οι εκπρόσωποι της Μothercare και της Chicco, δύο εκ των σημαντικότερων εταιρειών κατασκευής μπιμπερό στην Ελλάδα. «Η εταιρεία Chicco σέβεται απόλυτα την ισχύουσα νομοθεσία και διαθέτει μπιμπερό που περιέχουν δισφαινόλη Α σε ποσότητες αμελητέες και εντελώς ακίνδυνες για τον οργανισμό» σχολίασε χαρακτηριστικά η κυρία Λίζη Χατζηπαυλίδου, υπεύθυνη Μarketing για την εταιρεία Chicco στην Ελλάδα. Ωστόσο για τους απαιτητικούς καταναλωτές που επιμένουν να... ανησυχούν, οι εν λόγω εταιρείες διαθέτουν και ειδική σειρά πλαστικών βρεφικών προϊόντων που δεν περιέχουν δισφαινόλη Α (ένδειξη «ΒΡΑ free»). Θορυβημένοι από το κύμα απαγορεύσεων της δισφαινόλης Α σε χώρες του εξωτερικού, οι έλληνες καταναλωτές ζητούν πλέον από τον ΕΦΕΤ να εγκαταλείψει την «αδρανή» στάση της απλής τήρησης των ευρωπαϊκών γνωμοδοτήσεων και να αναλάβει... δράση! Ειδικότερα, στις αρχές Φεβρουαρίου το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών (ΕΛΚΕΚΑ) εξέδωσε ειδική ανακοίνωση στην οποία ανέφερε, επικαλούμενο διεθνείς μελέτες, ότι η δισφαινόλη Α προκαλεί καρκίνο, εγκεφαλικές παθήσεις, διαβήτη, καρδιακές παθήσεις και στειρότητα, και ως εκ τούτου κάλεσε τον ΕΦΕΤ να προχωρήσει σε χημική ανάλυση της ουσίας και να ενημερώσει τους έλληνες καταναλωτές για την επικινδυνότητά της.


Μια χημική ουσία... διχάζει την υφήλιο
Για χρόνια οι επιστήμονες ανά την υφήλιο διατηρούσαν τη θέση ότι η δισφαινόλη Α δεν είναι επικίνδυνη, διότι το επίπεδο «μετανάστευσής» της από τα πολυκαρβονικά πλαστικά μπιμπερό ήταν αμελητέο. Ωστόσο τον Ιανουάριο του 2010 η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDΑ) αναγνώρισε ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες επικινδυνότητας και ότι το ζήτημα «χρήζει περαιτέρω διερεύνησης».

Αμεσα ακολούθησαν «μετασεισμοί»: τρεις Πολιτείες των ΗΠΑ (Κονέκτικατ, Μινεσότα και Γουισκόνσιν) αποφάσισαν να απαγορεύσουν τη χρήση της σε βρεφικά δοχεία, ενώ τον Ιούνιο του 2009 η κυβέρνηση του Καναδά ανακοίνωσε ότι θα υλοποιήσει την απόφασή της για απαγόρευση της κατασκευής μπιμπερό από δισφαινόλη Α. Στην Ευρώπη στις 29 Ιανουαρίου ο Γαλλικός Οργανισμός Ασφάλειας των Τροφίμων (ΑFSSΑ) αναγνώρισε την ύπαρξη «προειδοποιητικών σημείων» που υποδηλώνουν ενδεχόμενους κινδύνους. Λίγες ημέρες αργότερα ο Δήμος του Παρισιού αποφάσισε να αποσύρει 18.000 μπιμπερό τα οποία περιείχαν δισφαινόλη Α και να τα στείλει για... ανακύκλωση! Από 1ης Ιουλίου εξάλλου στη Δανία θα απαγορεύεται η πώληση δοχείων που περιέχουν αυτή την ουσία για βρέφη ηλικίας έως τριών ετών.

Στη Μεγάλη Βρετανία οι εκπρόσωποι των βασικών εταιρειών κατασκευής βρεφικών δοχείων και μπιμπερό (Βoots, Μothercare και Disney) είχαν δεσμευθεί δημοσίως για την εκπόνηση ειδικού σχεδίου κατάργησής της ως τον Ιανουάριο του 2010. Ωστόσο ενδελεχής έρευνα της βρετανικής εφημερίδας «Τhe Ιndependent», η οποία δημοσιεύθηκε χθες, αποκάλυψε ότι η δισφαινόλη Α εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από τις εν λόγω εταιρείες!


Πώς να μειώσετε την έκθεσή σας
1. Αποφύγετε τα πολυκαρβονικά (Ρolycarbonate) πλαστικά. Για να αναγνωρίσετε ένα πολυκαρβονικό πλαστικό κοιτάξτε στον πάτο του δοχείου ή του μπιμπερό: το σήμα ΡC ή το σήμα του τριγώνου της ανακύκλωσης, το οποίο περιέχει το νούμερο επτά, δείχνει ότι το πλαστικό είναι πολυκαρβονικό.

2. Χρησιμοποιήστε γυάλινα μπιμπερό ή σε περίπτωση που είναι απολύτως αναγκαίο να χρησιμοποιήσετε πλαστικό ρωτήστε τον φαρμακοποιό σας για πλαστικό από πολυπροπυλένιο. Αναζητήστε το σήμα «ΒΡΑ free» ή «ΒΡΑ 0%» σε συσκευασίες μπιμπερό: αυτό σημαίνει ότι δεν περιέχει δισφαινόλη Α. 3. Μη θερμαίνετε σε φούρνο μικροκυμάτων δοχεία από πολυκαρβονικό πλαστικό και μην τοποθετείτε ζεστό νερό ή γάλα σε μπιμπερό από πολυκαρβονικό πλαστικό.

4. Να εξετάζετε τακτικά τα πλαστικά μπιμπερό και δοχεία που χρησιμοποιείτε και σε περίπτωση αμυχών ή ενδείξεων φθοράς αντικαταστήστε τα αμέσως. Σε κάθε περίπτωση αντικαταστήστε τα έπειτα από έξι μήνες.


Η ουσία στο μικροσκόπιο
«Η δισφαινόλη Α είναι ένας ορμονικός διαταράκτης, δηλαδή μια ουσία που “μιμείται” τη λειτουργία των ορμονών, διαταράσσοντας την ενδοκρινική ισορροπία του οργανισμού. Σύμφωνα με σειρά ερευνών, η εν λόγω ουσία προκαλεί βλάβες στο συκώτι, στον θυρεοειδή αδένα και στο αναπαραγωγικό σύστημα, ενώ παράλληλα ενοχοποιείται για νευρολογικές ασθένειες και για την εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, του προστάτη και των όρχεων» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Ν. Κατσαρός, χημικός, επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Σύμφωνα με τις εν λόγω μελέτες, η δισφαινόλη Α έχει την ικανότητα να «μεταναστεύει» από τα πλαστικά δοχεία, σκεύη, μαχαιροπίρουνα και μπιμπερό, όπου περιέχεται, στην τροφή και εν τέλει στον ανθρώπινο οργανισμό.

Πηγη: Vima Online

Πρώτη Μέρα στο Σχολείο!!!

Πηγή: Nea Online

«ΘΥΜΑΜΑΙ με συγκίνηση και νοσταλγία την πρώτη μέρα μου στο δημοτικό. Η εικόνα που έρχεται πιο έντονα στο μυαλό μου είναι η τεράστια, στα παιδικά μάτια μου, πόρτα του σχολείου και η αχανής αυλή με τις χαρούμενες φωνές των συμμαθητών μου».

Η Αρτεμις Ιατρού που εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρεία είναι μητέρα δύο παιδιών και ο μεγάλος γιος της φοιτά από σήμερα στην Α΄ Δημοτικού διαπιστώνει πως η αγωνία της είναι μεγαλύτερη από εκείνη που είχε πριν από 30 χρόνια. «Από τη μια, χαίρομαι που το παιδί μου θα κάνει ένα βήμα προς την ωρίμαση και την αυτονόμησή του. Από την άλλη, αγωνιώ αν θα προσαρμοστεί εύκολα».

Οσον αφορά την προετοιμασία του μικρού Γιώργου για την πρώτη ημέρα στο σχολείο, «του μίλησα για την αγωνία που είχα κι εγώ την πρώτη ημέρα στο σχολείο και του εξήγησα ότι αυτό είναι φυσιολογικό και συμβαίνει σε όλα τα πρωτάκια. Παράλληλα, εστίασα στα θετικά σημεία που είχα συναντήσει τότε, στη γλυκύτατη δασκάλα μου, στα καινούργια πράγματα που έμαθα και ιδιαίτερα στους καινούργιους φίλους που είχα κάνει», λέει η κ. Ιατρού. «Κανόνες»
«Του έχω επισημάνει ότι πρέπει να ακολουθήσει αυστηρότερους κανόνες σε σχέση με αυτούς του νηπιαγωγείου, να κάθεται στο θρανίο μέσα στη τάξη και να είναι προσεκτικός στα διαλείμματα παίζοντας με τους συμμαθητές του καθώς και με τα μεγαλύτερα παιδιά», προσθέτει.

Εκπληξη και ενθουσιασμός από τη μία, φόβος και εκνευρισμός για το άγνωστο από την άλλη, ήταν τα συναισθήματα της ψυχολόγου, καθηγήτριας Ψυχολογίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Λίζας Βάρβογλη την πρώτη ημέρα της μαθητικής ζωής της. «Δεν έκλαψα καθόλου. Θυμάμαι τους γονείς μου να είναι δίπλα μου στον αγιασμό. Να μπαίνω στη σειρά για να πάμε στην τάξη και εκεί να αρχίζουν φιλίες που κράτησαν μια ζωή», λέει και παραδέχεται ότι διατηρεί ακόμα φιλικές σχέσεις με συμμαθήτριές της από την Α΄ Δημοτικού. Μάλιστα μία είναι από τις πιο στενές φίλες της. Τώρα είναι μητέρα τριών παιδιών. «Η μεγάλη μου κόρη είναι 5 ετών και έχοντας πάει δύο χρόνια σε παιδικό σταθμό, φέτος θα πάει στο “καινούργιο σχολείο”, όπως το λέει, στο οποίο θα συνεχίσει μέχρι και την τελευταία τάξη του λυκείου. Επομένως, εμείς φέτος βιώνουμε την πρώτη μέρα».

Με την ιδιότητα της ψυχολόγου εξηγεί πως ο καλύτερος τρόπος για να δει ένα παιδί θετικά το σχολείο είναι να μην το αγνοήσει ο γονιός του. «Δεν μπορούμε να πούμε σε ένα παιδί ότι λέει βλακείες ή ότι δεν ξέρει. Είναι σωστό να του εξηγήσουμε ότι στη ζωή αλλάζουν τα πράγματα και πρέπει κάθε φορά να προσαρμοζόμαστε στο καινούργιο».

Μαμά, Μπαμπά..ακούστε με!!! Μιλάω!!! Μέρος 2ο

10 - 12 μηνών: Τα περισσότερα μωρά δεν λένε πολλά πριν από τα πρώτα τους γενέθλια. Η κατανόηση όμως των όσων ακούνε είναι πολύ πιο αναπτυγμένη. Προς το παρόν λοιπόν περιορίζονται στο να ακούνε και να μαθαίνουν. Για να πάρετε μια ιδέα τού τι καταλαβαίνει το μικρό σας, απλώς διπλασιάστε τον αριθμό των λέξεων που εσείς νομίζετε ότι αναγνωρίζει. Ακόμα και αν δεν μιλάει, η γλώσσα του σώματος του μωρού σας έχει ένταση και εύρος σαν να... συζητάει πραγματικά. Αν εσείς ανταποκρίνεστε στις χειρονομίες και τις κινήσεις του (κάθε φορά, για παράδειγμα, που σας ζητά ένα αντικείμενο με το δαχτυλάκι του), αυτό θα του διδάξει ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι από το κλάμα για να αποκτήσει αυτό που θέλει τη στιγμή που το θέλει. Τώρα, οι κουβεντούλες του έχουν μια μουσικότητα, σαν να πρόκειται για αληθινές λέξεις, σαν να μιλάει μια ξένη γλώσσα την οποία έχει δημιουργήσει μόνο του από μια αναπαραγωγή σκόρπιων ήχων της μητρικής του γλώσσας. Λίγο πριν από τους 12 μήνες το μωρό αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνει τις ίδιες συλλαβές πολλές φορές. Αντί για «μπα μπα μπα μπα», αρκεί το «μπα μπα», ένας δισύλλαβος σταθερός ήχος, και δεν περνάει καιρός που τον απευθύνει στον πατέρα του, αφού τώρα πλέον έχει κάνει τη μεγάλη ανακάλυψη: κατάφερε να συνδέσει τη λέξη με το πρόσωπο! Οταν πλέον έρθει αυτή η πολυαναμενόμενη πρώτη λεξούλα πιθανότατα θα αρχίζει με το γράμμα «μ» (μαμά) ή «μπ» (μπαμπά). Στην ίδια ηλικία, το μωρό αναγνωρίζει το όνομά του και άλλες καθημερινές λέξεις, κι ανταποκρίνεται στο άκουσμά τους. Προτιμάει μια ζωηρή και πλούσια φωνή από μια άχρωμη και άτονη και αρχίζει να παίζει εύκολα παιχνίδια με τραγούδια. Ανταποκρίνεται σε φράσεις όπως: «έλα εδώ», «θέλεις κάτι άλλο;». Επίσης, το μωρό έχει συνειδητοποιήσει την έννοια του «όχι» κάθε φορά που το αποτρέπετε από μια καινούρια... περιπέτεια. Το αν θα υπακούσει είναι άλλο θέμα...

2 ετών: το μωρό εκτός από τις κουβέντες που του απευθύνονται, ακούει και συζητήσεις άλλων, από απόσταση. Υπακούει πια σε απλές εντολές, όπως π.χ. «πέταξε την μπάλα!» Αν του το ζητήσετε, μπορεί να δείξει μερικά από τα μέρη του σώματός του ή συγκεκριμένες εικόνες σε ένα βιβλίο.

3 ετών: Ολοι αυτοί οι μήνες του ατέλειωτου μονόλογου από μέρους σας πλησιάζουν στο τέλος τους και η ώρα της ανταμοιβής για τις προσπάθειές σας πλησιάζει. Οταν το μικρό σας θα σβήσει τα δύο του κεράκια, θα κάνει ένα ακόμα μεγάλο βήμα: θα αρχίσει να απαντά στις ερωτήσεις σας. Ο μέσος όρος των παιδιών λέει περίπου 200 λέξεις στην ηλικία των 2 ετών και όταν πλέον γίνει 3 χρόνων θα ξέρει 1.000 λέξεις.
Σ' αυτή την ηλικία το μωρό τρελαίνεται να ακούει παραμύθια και θυμάται τα αγαπημένα του. Βλέποντας εικόνες ζώων και αντικειμένων μπορεί να τα κατονομάσει. Ανταποκρίνεται σε δύο συνεχόμενες εντολές, όπως: «πάρε την μπάλα και βάλε την στο τραπέζι». Δείχνει ενδιαφέρον για ήχους όπως το κουδούνισμα του τηλεφώνου ή το χτύπημα στην πόρτα. Καταλαβαίνει αντιθετικές έννοιες όπως: εμπρός-πίσω, πάνω-κάτω, μικρό-μεγάλο, μέσα-έξω.

3 - 4 ετών: Το μικρό μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις (ποιος, που, πότε, γιατί). Ακούει τους ήχους από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στην ίδια ένταση με εσάς και σας ακούει, όταν το καλείτε από άλλο δωμάτιο.

4,5 - 5 ετών: Ακούει προσεκτικά την ιστορία που του λέτε και κάνει ερωτήσεις. Καταλαβαίνει σχεδόν όλα όσα λέγονται στο σπίτι, το νηπιαγωγείο ή τον παιδικό σταθμό. Χρησιμοποιεί προτάσεις με 10 λέξεις. Ισως ακόμη δεν προφέρει δύσκολους φθόγγους όπως «σ», «δ», «θ» και «ρ».


Αντιλαμβάνεται τα πάντα

Με τη βοήθεια των γονιών, το παιδί μαθαίνει από μικρό όχι μόνο να εκφράζεται σωστά αλλά και να κατακτά διάφορες έννοιες, ανάλογα με την ηλικία του. Θα φροντίσετε λοιπόν, ώστε οι δραστηριότητες του παιδιού να είναι ευχάριστες και δημιουργικές, αν ξέρετε ότι:

■Ως τον πρώτο του χρόνο ή λίγο αργότερα, το μωρό σας λέει τα πρώτα του λογάκια. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι πρώτες τους λεξούλες αναφέρονται σε:
ανθρώπους του περιβάλλοντός του: μαμά, μπαμπά,
αντικείμενα της καθημερινής του ζωής: παπί,
επιρρήματα χώρου: εδώ,
ενέργειες: μαμ, νάνι, έλα,
κοινωνική συμπεριφορά: γεια,
προσδιορισμός: μου, αυτό.
■Από τα δύο ως τα έξι χρόνια κατακτά τις έννοιες του: μέσα, έξω, ζεστό, κρύο, βρώμικο, καθαρό, χαρούμενο, λυπημένο, όπως και την έννοια της μονάδας.
■Ως τα τρία του έχει καταλάβει τα πέντε βασικά χρώματα και έννοιες όπως ψηλό, όλα, απαλό, μαλακό, βαρύ, πάνω, μακριά, μαζί.
■Στα τρεισήμισι ξέρει αρκετά από τα δευτερεύοντα χρώματα, αλλά και τις έννοιες: σκληρό, γρήγορα, ίδιο, στην κορυφή, χωριστά, άδειο.
■Ως τα τέσσερα έχει ανακαλύψει τις έννοιες: μικρό, γεμάτο, πρωί, βράδυ, ελαφρύ, αργά, διαφορετικό, όμορφο, άσχημο, φασαρία, ησυχία, μπροστά από, δίπλα στο. Καταλαβαίνει την έννοια του πληθυντικού, που εκφράζουν οι αριθμοί 2, 3, 4.
■Ως τα τεσσεράμισι ξέρει πια τι σημαίνει: πίσω από, κοντό, χοντρό, λεπτό, μακρύ.
■Στα πεντέμισι καταλαβαίνει το θα πει: φαρδύ, στενό, ανάμεσα, από κάτω, στη μέση, στο κέντρο, δεξιά, αριστερά, ξεχωριστά, μετά, στη σειρά, πρώτος, σκοτεινά αλλά και την έννοια του πληθυντικού, που αντιπροσωπεύει ο αριθμός 5.
■Ως τα εφτά του γνωρίζει το σημαίνει: ολόκληρο, μισό, κάθε, μερικά, σχεδόν, ίσα, δεύτερος, τρίτος, τελευταίος.

Η παραγωγή των λέξεων

Ηλικία Πρόοδος 1,5 μηνών Κλαίει, χαμογελάει, ανταποκρίνεται στους ήχους. Γουργουρίζει -από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ζωής του-, συνήθως όταν είστε κοντά του. Οι κινήσεις του σώματός του φανερώνουν την ευχαρίστηση ή την αναστάτωσή του. 3 μηνών «Κουβεντιάζει» μαζί σας με γουργουρητά. 4 μηνών Γελάει και συσπάει τα χειλάκια και τη γλώσσα του, σαν να προσπαθεί να μιμηθεί τον τρόπο που μιλάτε. 6 μηνών Παράγει διάφορους ήχους που θυμίζουν κουβεντούλα. Χρησιμοποιεί, επιπλέον, κραυγούλες και τσιρίδες. Επαναλαμβάνει φθόγγους ή φωνήεντα, ή ήχους με τα χείλη και τη γλώσσα. Προφέρει συλλαβές, όπως: α-α, μπα, γκα, μα. 12 - 18 μηνών Αρχίζει να χρησιμοποιεί σύντομες λεξούλες, αν και δεν τις προφέρει καθαρά. 18 μηνών εώς 2 ετών Καταλαβαίνει τα περισσότερα από όσα του λέτε και αρχίζει να χρησιμοποιεί μικρές προτάσεις. Παρακολουθεί τη συζήτησή σας με άλλους. 2 - 3 ετών Διηγείται γεγονότα που συμβαίνουν στο παρόν. Μαθαίνει να συζητάει. Απαντά σε ερωτήσεις και υπακούει σε εντολές. 3 - 5 ετών Κάνει προτάσεις και διηγείται ιστορίες. Έχει πλούσιο λεξιλόγιο και χρησιμοποιεί προτάσεις από οκτώ ή περισσότερες λέξεις. Μπορεί να αναφέρεται στο παρελθόν και το μέλλον.

Τα δίδυμα

Αναμφισβήτητα, η γέννηση διδύμων φέρνει σε σας, τους γονείς τους, διπλή ευτυχία. Ωστόσο, διπλή είναι και η φροντίδα που θα τους προσφέρετε, ειδικότερα στο θέμα της ομιλίας. Η εξέλιξη του λόγου στα δίδυμα συμβαδίζει, βέβαια, με αυτήν των άλλων παιδιών. Ωστόσο, ενώ ένα μεγαλύτερο -κατά δύο περίπου χρόνια- αδελφάκι συμβάλλει ώστε το μικρότερο, χάρη στα κοινά τους παιχνίδια και την παρέα που κάνουν, να μιλήσει γρηγορότερα, τα δίδυμα, επειδή αναπτύσσονται μαζί, δεν βοηθάνε το ένα το άλλο στην εξέλιξη του λόγου τους. Οι έρευνες, άλλωστε, έχουν δείξει ότι η γλωσσική ανάπτυξη στα δίδυμα είναι πιο αργή, ακριβώς γιατί το ένα ακούει το άλλο. Συχνά, μάλιστα, υιοθετούν έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας, που δεν έχει καμία σχέση με τις λέξεις.

Ωστόσο, αυτό συμβαίνει όταν περνούν πολλές ώρες μόνα τους χωρίς να επικοινωνούν με ενηλίκους. Όταν, λοιπόν, βλέπετε τα δίδυμά σας να παίζουν μεταξύ τους χαρούμενα, μην επαναπαύεστε. Να θυμάστε ότι η παρουσία σας τους είναι απαραίτητη, όπως και όλες οι κουβέντες που τους απευθύνετε, γιατί έτσι θα τα βοηθήσετε να αναπτύξουν -εκτός των άλλων- την ομιλία τους χωρίς καθυστερήσεις.

Μαμά, Μπαμπά...ακούστε με!!! Μιλάω!!! Μέρος 1ο

Λίγα πράγματα προσδίδουν τέτοια μαγεία στη ζωή όση η πρώτη λεξούλα που θα βγει από το στόμα του μωρού μας. Από τη μια στιγμή στην άλλη, το μωρό μεταμορφώνεται σε ένα λιλιπούτειο ανθρωπάκο ικανό να επικοινωνήσει τα «θέλω» και τις ανάγκες του μέσα από τη γλώσσα. Κι όμως, τελικά δεν είναι απλώς θέμα... μαγείας, αφού το μωρό δούλεψε σκληρά όλο αυτό τον καιρό, προπονήθηκε συστηματικά για πολλούς μήνες μέχρι να κατακτήσει τον υπέροχο κόσμο των λέξεων και της επικοινωνίας. Αμέσως μόλις γεννηθεί το μωράκι σας, το πρώτο κλάμα σηματοδοτεί την έναρξη της ικανότητας επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Πρέπει όμως να περάσει ένας χρόνος για να καταφέρει να πει την πρώτη του λεξούλα - έναν ήχο κατανοητό από τους ανθρώπους γύρω του. Πρώτα προσπαθεί να επικοινωνήσει μέσα από το κλάμα, στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις εκφράσεις του προσώπου και τις κινήσεις των χεριών του μέχρι να παράγει τον πρώτο του ήχο. Το μωρό σας είναι ένα πλάσμα πολύ κοινωνικό και απορροφά σαν σφουγγάρι τις πληροφορίες και τα ερεθίσματα που το βομβαρδίζουν καθημερινά μέσα από αυτή την υπέροχη συμβίωση με τους γονείς του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους.

Ο ήχος οδηγεί στη λέξη!

Για να μιλήσει, το παιδί μιμείται. Και για να μιμηθεί, πρέπει να ακούει καλά. Οι επιστήμονες δέχονται ότι το αυτί αναπτύσσεται πρώτο από τα υπόλοιπα αισθητήρια όργανα. Το έμβρυο ακούει και ανταποκρίνεται στους ήχους της μαμάς του. Κατά συνέπεια, το γέλιο, η τρυφερή ομιλία και τα νανουρίσματα που τραγουδάτε στο αγέννητο μωράκι σας, βρίσκουν πάντα το στόχο τους. Με τη γέννησή του, το μωρό μπαίνει δυναμικά στον πλούσιο κόσμο των ήχων! Τα δύο του αυτάκια τρέφουν, από τώρα και στο εξής τον εγκέφαλό του με όλους τους ήχους από το περιβάλλον του. Εφόσον δεν παρουσιάζει προβλήματα ακοής, αρχίζει να εξοικειώνεται με τους ήχους και να τους ξεχωρίζει. Ας δούμε πως γίνεται αυτό.

Μόλις γεννηθεί: Το μωρό ξυπνάει με έναν δυνατό θόρυβο, τινάζεται και ανοιγοκλείνει τα ματάκια του. Πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι το κλάμα έχει νόημα στους ανθρώπους γύρω του και ότι αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να τους πείσει να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τα συναισθήματά του. Μέχρι το τέλος της πρώτης εβδομάδας αναγνωρίζει τη φωνή της μητέρας του, ενώ μέχρι το τέλος της δεύτερης αυτήν του πατέρα του. Ανταποκρίνεται στον ήρεμο και συνεχή ήχο, παραμένοντας ήσυχο στην κούνια του.

2 - 4 μηνών: Το μωρό σταματάει να κλαίει ή χαμογελάει όταν ακούει τη φωνή σας, αρκεί να μην έχει κάποιο λόγο να είναι ανήσυχο. Μπορεί να στρέψει το βλέμμα ή ακόμη και το κεφαλάκι του προς τη μεριά απ' όπου έρχεται η φωνή ή ο θόρυβος.Το... λεκτικό ρεπερτόριο του μωρού σας μπορεί να ποικίλλει, από σύντομες χαριτωμένες κραυγούλες μέχρι πιο μακρόσυρτους και εκφραστικούς ήχους που απαρτίζονται αποκλειστικά από φωνήεντα όπως «α» και «ο». Αυτό το απαλό λατρεμένο μουρμούρισμα που κάνει το μωρό σας όταν ξυπνά το πρωί ισοδυναμεί με το κλασικό «καλημέρα μπαμπά και μαμά», είναι η πρώτη έκφραση ευτυχίας του μικρού ανθρώπου. Και όταν εσείς απαντάτε στο μικρό σας, ίσως έχετε διαπιστώσει ότι ενστικτωδώς προφέρετε τις λέξεις πιο αργά, υπερβάλλοντας στους ήχους και τις εκφράσεις του προσώπου σας. Μερικοί γονείς μάλιστα προχωρούν ακόμα περισσότερο: έχουν την τάση να σταματούν, να κάνουν μια μικρή παύση σαν να περιμένουν ότι το μωρό θα τους απαντήσει.

5 - 6 μηνών: Το μωράκι ξεχωρίζει τη φιλική φωνή από την αυστηρή. Όταν του μιλάτε, στρέφεται προς το μέρος σας, σε όποιο σημείο του δωματίου και αν βρίσκεστε. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται τα «μη» και τα «όχι» σας και δίνει προσοχή σε παιχνίδια που παράγουν διάφορους ήχους. Στην ηλικία αυτή, τα μωρά πειραματίζονται με τις ώρες χρησιμοποιώντας διαφορετικά κινήσεις της γλώσσας και του στόματος για να προκαλέσουν διαφορετικούς ήχους. Το μωρό αρχίζει να προφέρει και τα πρώτα του σύμφωνα. Τα χείλη έρχονται σε επαφή, το στόμα ανοιγοκλείνει και το αρχικό «α» γίνεται τώρα «αμ». Το μωρό ενθουσιασμένο με το κατόρθωμά του συνειδητοποιεί ότι μπορεί να παράγει καινούργιους ήχους και αρχίζει να τους επαναλαμβάνει διαρκώς. Ετσι το «αμ» γίνεται «αμ αμ αμ» ή «αμπ αμπ αμπ». Αυτό είναι το περιβόητο «μπαμπάλισμα», το οποίο αποτελεί το πρώτο λεξιλόγιο του μωρού σας και αποτελείται από μια επανάληψη συλλαβών που έχουν φωνήεντα και σύμφωνα, χωρίς όμως να αποτελούν μια πραγματική λέξη. Το σημαντικό στη φάση αυτή είναι ότι το παιδί έχει αποκτήσει τον έλεγχο των ήχων που κάνει και τους επαναλαμβάνει συχνά.Μπορεί μάλιστα να παρατηρήσετε ότι έχει αρχίσει να συνδέει ήχους με διάφορα γεγονότα χρησιμοποιώντας ένα συναρπαστικό «εεεε» για να δείξει τη χαρά του όταν, για παράδειγμα, αντικρύζει ένα καινούργιο παιχνίδι. Προσπαθήστε να ανοίξετε συζήτηση μαζί του επαναλαμβάνοντας τους ήχους που βγάζει. Αυτό θα προκαλέσει στο μικρούλι σας ένα τεράστιο χαμόγελο ευτυχίας και θα ενθαρρύνει τις προσπάθειές του για επικοινωνία.

7 - 9 μηνών: Τα περισσότερα μωρά έχουν διευρύνει το λεξιλόγιό τους. Ενώ αρχικά παράγουν ήχους που κάνουν με τα χείλη όπως είναι το «μπα», τώρα οι ήχοι προέρχονται από τη γλώσσα, όπως το «ντα». Το μπαμπάλισμα του μωρού θα έχει το ρυθμό και τον κυματισμό μιας αληθινής πρότασης. Μπορεί μάλιστα να λέει «μπαμπά» και «μαμά», αλλά μην περιμένετε ότι έχει ακόμα την ικανότητα να συνδέσει τη λέξη που λέμε με το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται.

Σχολικές Τσάντες και Παιδί!!!!

Πηγή:paidiatros.com

Οι τσάντες που κουβαλάνε οι μαθητές στην πλάτη αποτελούν κίνδυνο για την υγεία τους. Ειδικοί απαντούν σχετικά με την επίδραση του σακιδίου στους μυς και τα οστά των μαθητών, συμβουλεύουν για το σωστό είδος τσάντας που πρέπει να επιλέξετε και πώς να τη γεμίσετε και να τη φορέσετε, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο πόνος και να μεγιστοποιηθεί η άνεση. Οι σχολικές τσάντες είναι είδος ευρείας κατανάλωσης, περιέχοντας όλα τα βασικά που χρειάζονται τα παιδιά για να περάσουν τη μέρα στο σχολείο.

Μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο παιδί μου όταν είναι βαριά;

Πολλοί γονείς απευθύνονται σε γιατρό νομίζοντας ότι το παιδί τους ενδεχομένως έχει σκολίωση λόγω βαριάς τσάντας, δηλώνει η Lori Karol, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρούργων. Στην πραγματικότητα, εξηγεί η Karol, η τσάντα από μόνη της δεν προκαλεί σκολίωση. Ωστόσο, τα σακίδια πλάτης μπορούν να προκαλέσουν πόνο στην πλάτη, τον ώμο και το λαιμό όταν είναι πολύ βαριές και μεταφέρονται για πολλή ώρα.

Ναι, δηλώνει η Karol, το παιδί σας θα μπορούσε να εμφανίσει πόνο που συνδέεται με βαριά τσάντα. Ωστόσο, οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι το παιδί τους θα καταλήξει να έχει παραμόρφωση στην πλάτη ούτε ότι οι τσάντες πρόκειται να δημιουργήσουν πρόβλημα που θα χρειαστεί εγχείρηση.

Αν και οι τσάντες δεν είναι πιθανό να προκαλέσουν μακροχρόνια βλάβη στους μυς ή στα οστά ως αποτέλεσμα της συνεχούς μεταφοράς, αποτελούν φανερό κίνδυνο. Υπάρχουν περιστατικά που το παιδί πέφτει και τραυματίζεται επειδή η τσάντα στην πλάτη είναι πολύ βαριά, δηλώνει ο William Hennrikus, της αμερικανικής ακαδημίας Παιδιάτρων.

Αν τα παιδιά κουβαλάνε τσάντα 18 κιλών και αυτά ζυγίζουν 36 κιλά μπορεί να πέσουν ή να μην έχουν αρκετή σταθερότητα να ισσοροπήσουν κατά τη διάρκεια της μέρας, ρισκάροντας τραυματισμό στον ώμο, το χέρι, το πόδι, ή κάτι χειρότερο.Υπάρχουν δεκάδες μάρκες τσαντών για να διαλέξει κάποιος. Όταν ψωνίζετε στην έναρξη της σχολικής χρονιάς καλό είναι να ακολουθήσετε τα παρακάτω βασικά βήματα.

· Δυο είναι καλύτερα από ένα. Παρόλο που το παιδί μπορεί να προτιμά την τσάντα που κρέμεται στον ένα ώμο, με το λουρί να περνά πάνω από το ένα στήθος, αποφύγετε να αγοράσετε μια τέτοια καθώς βάζει όλο το βάρος στον ένα ώμο, σύμφωνα με τον Ορθοπεδικό Χειρούργο Hennrikus, του παιδικού νοσοκομείου της Καλιφόρνια. Τέτοια τσάντα σπρώχνει τον ώμο προς τα κάτω και μπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη, το λαιμό και τον ώμο. Επιλέξτε καλύτερα μια τσάντα με δυο λουριά που μοιράζει το βάρος μεταξύ των ώμων.

· Να έχει σκληρή επένδυση. Τα λουριά με ενίσχυση τα εμποδίζουν από το να μπαίνουν βαθιά στον ώμο, την πλάτη και το λαιμό του παιδιού.

· Μια τσάντα γεμάτη με πολλά βιβλία μπορεί να είναι βάρος για το παιδί. Πριν αρχίσετε να τη γεμίζετε, οι ειδικοί συνιστούν οδηγίες για να μετρήσετε το βάρος της έναντι του σωματικού βάρους. Ειδικοί συνιστούν το βάρος της τσάντας που κουβαλά ένα παιδί να μην ξεπερνά το 15-20% του σωματικού του βάρους. Ένας εύκολος τρόπος να διαπιστώσετε πόσο ζυγίζει πραγματικά η τσάντα είναι να τη βάλετε στη ζυγαριά του μπάνιου. Αν και μπορεί να μην είναι ακριβής, θα σας δείξει αν βρίσκεστε στην επικίνδυνη ζώνη και αν βάζετε το παιδί σας σε κίνδυνο εμφάνισης πόνου στην πλάτη. Μια λογική σύσταση είναι η μείωση κατά 10% στο βάρος της τσάντας έναντι του σωματικού βάρους. Αυτό θα βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου τραυματισμού σχετιζόμενου με πτώση και θα ανακουφίσει τον πόνο που προέρχεται από τη μεταφορά τεράστιων τσαντών φορτωμένων με σχολικά είδη. Με το 10% σαν πιο συντηρητικό στόχο, ακολουθεί κατάλογος σωματικού βάρους για να υπολογιστεί πόσο βάρος θα πρέπει να μεταφέρει το παιδί. Για παράδειγμα, για σωματικό βάρος 22 κιλών η τσάντα πρέπει να ζυγίζει 2, μαθητής 34 κιλών πρέπει να έχει τσάντα 3,4 κιλών, ενώ αν ζυγίζει 45 κιλά η τσάντα του πρέπει να ζυγίζει 4,5.


Να χρησιμοποιείτε τα λουριά και για τους δυο ώμους. Αν το φορτίο είναι στον ένα ώμο μπορεί να προκληθεί μυϊκός πόνος στο λαιμό, την πλάτη και τον ώμο.

Αφήστε τα παιδιά να διαπιστώσουν σε πιο σημείο πάνω τους είναι πιο άνετη η τσάντα, αλλά προσπαθήστε να σφίξετε τα λουριά για να είναι η τσάντα κολλημένη στο σώμα. Ωστόσο, μην το παρακάνετε. Δεν θα πρέπει να σφίγγουν τους ώμους.

Οι τσάντες είναι γεμάτες τσέπες και θα πρέπει να τις χρησιμοποιείτε όλες. Μοιράστε το βάρος στις διάφορες θήκες για να ομαλοποιήσετε το βάρος και αποφύγετε να βάζετε όλα τα βιβλία σε μια περιοχή με αποτέλεσμα να γίνεται βαριά στον πάτο ή στο πάνω μέρος.

Να θυμάστε ότι δουλεύουν και τα χέρια του παιδιού. Επειδή έχετε σακίδιο πλάτης δεν σημαίνει ότι όλα τα πράγματα θα πρέπει να μεταφέρονται με αυτό. Μπορούν τα παιδιά να βγάλουν ένα ή δυο βιβλία από την τσάντα και να τα μεταφέρουν στα χέρια.

Σρέκ....η επιστροφή!!!!!

Τον γνωρίσαμε, το λατρέψαμε και έτσι αυτός επιστρέφει με την παρέα του σε νέες περιπέτειες στο βασίλειο του ''Πέρα Πέρα''. Μετά του έρωτες και τα μεγαλεία ο Σρεκ είναι πλέον υπόδειγμα οικογενειάρχη! Όμως σαν γνήσιο τερατάκι σύντομα μπλέκει σε νέες περιπέτειες καθώς αναπολώντας τις εποχές που ήταν ο φόβος και ο τρόμος στον βάλτο έρχεται σε συμφωνία με έναν απατεώνα, το Ρουμπελστιτσκιν! Έτσι καλέιτε να λύσει μάγια και να σώσει το βασίλειο του ''Πέρα Πέρα''. Όλα αυτά στην μεγάλη οθόνη απο τις 19 Αυγούστου! Θα είμαστε όλοι εκεί!!!

Πόσες ώρες τηλεόραση μπορεί να βλέπει το παιδί μου?

Πηγη: vita.gr

Σχεδόν μέσα σε κάθε σπίτι υπάρχει -σε περίοπτη θέση- τουλάχιστον μία συσκευή τηλεόρασης, η οποία λειτουργεί ανάλογα με το καθημερινό πρόγραμμα της οικογένειας, τις συνήθειες και τα γούστα της, για κάποιο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Tα παιδιά συμμετέχουν στην τηλεθέαση με το δικό τους ρυθμό και τις δικές τους προτιμήσεις. H τηλεόραση αποτελεί γι’ αυτά, από τις πολύ μικρές ηλικίες, πόλο έλξης. Tα παιδιά ξέρουν ότι σχεδόν πάντα, αν ανοίξουν την τηλεόραση, θα βρουν ένταση, δράση, συγκίνηση, διασκέδαση, συντροφιά. Aυτό ακριβώς κάνει τους γονείς έξαλλους: «Eίναι η εύκολη λύση», «βλέπουν τηλεόραση μόνον από τεμπελιά», διαμαρτύρονται οι περισσότεροι. Eίναι όμως πράγματι μόνον αυτό; Σε έρευνες που έχουν γίνει, στις οποίες ερωτήθηκαν παιδιά διαφόρων ηλικιών σχετικά με το τι τα ελκύει σε τηλεοπτικές εκπομπές, διαπιστώθηκε ότι αυτά ξέρουν αρκετά καλά τι θέλουν και έχουν αξιώσεις από τα προγράμματα που παρακολουθούν.

Tι τραβάει τα παιδιά στη μικρή οθόνη
●Tα παιδιά θέλουν ήρωες, φιγούρες-πρότυπα που μπορούν να υπερνικούν όρια τόπου και χρόνου, λογική και τάξη, να αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, να χρησιμοποιούν το θάρρος, τη δύναμη, την ευστροφία και τη φαντασία τους και να τα βάζουν με μεγαλύτερους και δυνατότερους. Αγαπητές στα παιδιά είναι και οι φιγούρες που έχουν παιδικές αδυναμίες, ενώ είναι ταυτόχρονα συμπαθητικές και χαριτωμένες. Tα παιδιά έχουν ανάγκη από τέτοιους «παντοδύναμους φίλους», που τα βοηθούν να ξεπερνούν την «αδυναμία» της δικής τους ηλικίας και θέσης.
●Σημαντικός παράγοντας είναι ο συνδυασμός εικόνας και ήχου. Ως το δέκατο έτος της ηλικίας τους, οπότε ολοκληρώνεται η οπτική αντίληψη, η ακοή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το τι «αποκομίζουν» τα παιδιά από αυτό που παρακολουθούν, επειδή τα ακουστικά ερεθίσματα έχουν πολύ πιο άμεσο συναισθηματικό αντίκτυπο. Έτσι, λοιπόν, κάτι που συχνά δεν υποψιαζόμαστε οι μεγάλοι, εκτός από την εικόνα, είναι και οι ήχοι που κάνουν τα παιδιά να αξιολογούν ένα τηλεοπτικό θέαμα ως ενδιαφέρον ή βαρετό.
Tα παιδιά έχουν ανάγκη από «παντοδύναμους φίλους»


4 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΑΚΗ» ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Πέρα όμως από τις «απαιτήσεις» των παιδιών από αυτό που θέλουν και το πώς θέλουν να βλέπουν τηλεόραση, υπάρχουν ορισμένες «κατηγορίες-καραμέλες» εναντίον της τηλεόρασης, οι οποίες εξαπολύονται κάθε φορά που αναζητείται ένοχος για ό,τι δεν πάει καλά με τα παιδιά μέσα στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία. Ίσως θα βοηθούσε να δούμε τα πράγματα από κοντά και να προσπαθήσουμε να απενοχοποιήσουμε λίγο την τηλεόραση, όχι βέβαια για να τη βάλουμε πιο πολύ μέσα στη ζωή των παιδιών μας, αλλά για να αναγνωρίσουμε το μέρος της δικής μας ευθύνης και να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά την «απειλή» της μικρής οθόνης.
1.«Tα παιδιά είναι σκλάβοι της τηλεόρασης». Eίναι αλήθεια ότι η τηλεόραση, όπως και όλα τα άλλα οπτικοακουστικά μέσα που προσφέρουν έστω και παθητικά εναλλαγή και δράση, ασκούν μεγάλη έλξη πάνω στα παιδιά. Δύσκολα όμως ένα ψυχοκοινωνικά υγιές παιδί θα εγκατέλειπε το παιχνίδι με τους φίλους του για να «κολλήσει» στην τηλεόραση. H τηλεόραση ελκύει ένα παιδί που μία ολόκληρη μέρα (και συχνά πολλές μέρες συνέχεια) είναι μόνο του σε ένα σπίτι, χωρίς το παραμικρό μυστήριο, και πρέπει να παίζει ήσυχα, να μην πολυενοχλεί.
2.«Mόλις έρθει σπίτι, πηγαίνει κατευθείαν στην τηλεόραση, σαν μαγνητισμένο». Tα παιδιά αντιγράφουν συμπεριφορές. Aυτό θα μπορούσε να είναι μία πιθανή εξήγηση. Όταν βλέπουν τους γονείς να ανοίγουν την τηλεόραση μόλις μπουν στο σπίτι, είναι πολύ φυσικό να το κάνουν και αυτά. Πέρα όμως από τη μίμηση, έχουν εξίσου την ανάγκη να χαλαρώσουν, να «ξεφύγουν» και καμιά φορά να κλειστούν στον εαυτό τους, να αποφύγουν για λίγο τις ερωτήσεις της μητέρας τους, που πολλές φορές είναι ενοχλητικές και αδιάκριτες· ακριβώς όπως οι γονείς, γυρνώντας από τη δουλειά, πολλές φορές θα ήθελαν να τους «καταπιεί για λίγο η γη» για να συνέλθουν και να χαλαρώσουν.
3.«H τηλεόραση ταράζει πολύ τα παιδιά». Eίναι αλήθεια ότι πολλά παιδιά ταράζονται από κάτι που είδαν στην τηλεόραση, αναπτύσσουν φόβους και ευαισθησίες, που κάνουν καιρό να τα αποβάλουν, έχουν εφιάλτες και είναι ευερέθιστα. Tο θέμα όμως αυτό είναι πιο σύνθετο από όσο φαίνεται. O φόβος είναι ένα συναίσθημα που συνδέεται άρρηκτα με την παιδική ηλικία και έχει να κάνει με τη σταδιακή «κατάκτηση» του κόσμου από τα παιδιά, με την επίγνωση των περιορισμένων τους δυνατοτήτων, το μαγικό και όχι λογικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα πράγματα γύρω τους. Oι μύθοι, τα παραμύθια (τα οποία συνήθως βρίθουν από τρομακτικές σκηνές) και τώρα η τηλεόραση προσφέρουν το αντικείμενο, το μέσο με το οποίο εκφράζονται οι φόβοι που αντιμετωπίζει κάθε παιδί στη διαδικασία ωρίμανσής του. Tο παιδί περνάει αναπόφευκτα από πολλές φάσεις φόβου, και όχι σπάνια αποζητεί και επιδιώκει το ίδιο την ένταση και το φόβο (μήπως θυμάται κανείς το κρυφτό στο σκοτεινό σπίτι;). Aυτό που χρειάζεται το παιδί για να ξεπεράσει τους φόβους του είναι στήριξη από τους γονείς, κατανόηση, ώθηση προς περισσότερη αυτονομία όσο μεγαλώνει και βέβαια προστασία. Δεν αρκεί όμως να απαγορέψουμε στο παιδί να βλέπει κάτι που εμείς θεωρούμε φοβιστικό και ακατάλληλο, γιατί έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά μπορούν να βλέπουν χωρίς την παραμικρή ανησυχία σκηνές που στα μάτια μας φαντάζουν τρομακτικές, ενώ μπορεί να τρέμουν από φόβο και ένταση σε ένα έργο που το θεωρήσαμε κατάλληλο, παιδικό και ακίνδυνο. Θα ήταν καλό -και αυτό ισχύει πιο πολύ όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά- να είμαστε πιο κοντά στα παιδιά, να έχουμε τη ματιά μας επάνω τους όταν βλέπουν τηλεόραση και να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις τους. Tα παιδιά πολλές φορές έχουν τρόπους να ξεφεύγουν από την ένταση: σηκώνονται, φεύγουν για λίγο και ξανάρχονται όταν δεν αντέχουν, κινούνται, φωνάζουν. Aυτός είναι ο δικός τους τρόπος να αντιμετωπίζουν ό,τι βλέπουν και σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να τα αναγκάζουμε να κάθονται ήσυχα και ακίνητα μπροστά στην τηλεόραση.
4.«H τηλεόραση κάνει τα παιδιά επιθετικά, αυξάνει τη βία και την εγκληματικότητα». Aυτή είναι μία πολύ απλουστευμένη, αφελής και αβασάνιστη άποψη. Δεν αρκεί να δει ένα παιδί βίαιες σκηνές στην τηλεόραση για να τις μιμηθεί και στην πραγματικότητα, γιατί τα συναισθήματα που προκαλούν και εντείνουν την επιθετικότητα δεν γεννιούνται με τη μίμηση. Ένα παιδί που είδε, π.χ., το «Pάμπο», θα αναπλάσει παρόμοιες σκηνές παίζοντας, είτε μόνο του, γρονθοκοπώντας τον αέρα, είτε με τους φίλους του, όταν παίζουν πόλεμο. Tα πολεμικά παιχνίδια όμως υπήρχαν και πριν την τηλεόραση. Aντίθετα με αυτό που θα θέλαμε ίσως να πιστεύουμε, τα παιδιά δεν είναι μικρά «αγγελούδια», αλλά έχουν μια «υγιή» επιθετικότητα, την οποία διοχετεύουν όταν παίζουν. Θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε αν και η καθημερινή πραγματικότητα των παιδιών, με τους υπεραγχωμένους γονείς, το μάλλον αφιλόξενο και ανταγωνιστικό σχολείο, το γεμάτο απειλές περιβάλλον, ευνοεί την ανάπτυξη ειρηνικής συμπεριφοράς στα παιδιά.

Tα παιδιά συχνά επιδιώκουν την ένταση και το φόβο



ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ίσως λοιπόν, απενοχοποιώντας την τηλεόραση, να αναγνωρίσουμε πιο καθαρά τι αναζητούν τα παιδιά στις διάφορες εκπομπές και να τα βοηθήσουμε πιο ουσιαστικά να μη γίνονται «τηλεοπτικά θύματα». Aυτό μπορεί να γίνει:
• Aναγνωρίζοντας και υποστηρίζοντας τα παιδιά στην ικανοποίηση των ζωτικών τους αναγκών για παιχνίδι, κίνηση, ερεθίσματα των αισθήσεων, αυτονομία, συνομήλικη συντροφιά.
• Kάνοντας την τηλεόραση περισσότερο κοινή υπόθεση, βλέποντας πότε-πότε αυτά που βλέπουν, χωρίς γκρίνια και υποτιμητικά σχόλια («τι βλακείες είναι αυτές που βλέπεις πάλι»).
• Bάζοντας σαφή και σταθερά όρια σχετικά με το τι και πόσο μπορούν να βλέπουν σύμφωνα με την ηλικία τους, τις συνήθειες και τις αρχές της οικογένειας, εξηγώντας τα, και φυσικά δίνοντας το παράδειγμα με τη συμπεριφορά μας.
• Φροντίζοντας ώστε οι συνθήκες «τηλεθέασης» του παιδιού να είναι τέτοιες που να του επιτρέπουν να εκτονωθεί ή να «διαφύγει», όποτε το χρειάζεται. Aυτό γίνεται, π.χ., με το να βλέπει όσο το δυνατόν λιγότερο τηλεόραση μόνο του (ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες), και ακόμα καλύτερα με άλλα παιδιά, με το να μπορεί να κινείται, να φωνάζει, να την κλείνει όταν «δεν αντέχει».

Τα παιδιά έχουν μια «υγιή» επιθετικότητα την οποία διοχετεύουν όταν παίζουν



Η κ. Λουίζα Βογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος.

Τι σημαίνει να είσαι μητέρα;

Ποιος τύπος γυναίκας μας έρχεται στο μυαλό όταν λέμε πως μια γυναίκα είναι «μητέρα»; Φανταζόμαστε την καλή και τρυφερή γυναικά που μένει όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι για να κάνει δουλειές και να φροντίσει τα παιδιά χωρίς φυσικά κανένα οικονομικό αντάλλαγμα; Είναι αυτή η αντίληψη που πρέπει να έχουμε για μια γυναίκα-μητέρα; Η μητρότητα σημαίνει θυσία και πόνο, από τη πρώτη κιόλας στιγμή της σύλληψης. Αλλά αυτή η θυσία και αυτός ο πόνος έρχονται με τα ομορφότερα συναισθήματα του κόσμου όταν η μητέρα είναι με τα παιδιά της και ξέρει πως αυτά είναι υγιή και ευτυχισμένα. Αυτό είναι και το μόνο που αποζητά από τα παιδιά της μια μητέρα…να είναι αυτά καλά και ευτυχισμένα. Και αυτό σημαίνει να είσαι μητέρα.
Τα συναισθήματα της μητρότητας είναι κοινά για όλα τα θηλαστικά του ζωικού βασιλείου. Μια μητέρα τίγρης θα σου επιτεθεί εάν πας να πλησιάσεις τα μικρά της. Κάθε ζώο-μητέρα διδάσκει στα μικρά της να επιβιώνουν και κάθε μητέρα είναι έτοιμη να θυσιάσει ακόμη και τη ζωή της για το παιδί της.
Οι μητέρες αναπτύσσουν αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό με το παιδί τους ήδη από την περίοδο της κυοφορίας, όταν συχνά βλέπουμε μητέρες να μιλούν στο παιδί τους ενώ αυτό είναι ακόμη ένα έμβρυο. Και το κάνουν και με πολύ άνεση μάλιστα! Σαν να τις ακούει και να τις καταλαβαίνει… Οι μητέρες πριν ακόμη γεννηθεί το παιδί τους σκέφτονται πως θα το ντύνουν και τι φαγητό θα τρώει, σχεδιάζουν το μέλλον του και τις σπουδές του πριν αυτό δει ακόμη το φως του ήλιου…ένα καθολικό φαινόμενο που συναντούμε από τις πιο φτωχές μέχρι τις πιο πλούσιες μητέρες του κόσμου…αυτό το μητρικό ένστικτο προστασίας του απογόνου τους παρατηρείται σε κάθε κοινωνικό επίπεδο και σε κάθε λαό της υφηλίου.
Για τη μητέρα το παιδί της είναι κάτι που δημιουργήθηκε από αυτήν, βγήκε από το σώμα της και αυτό αναπόφευκτα δημιουργεί μεταξύ μητέρας και παιδιού έναν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό δεσμό. Αυτό δεν συμβαίνει και με τον πατέρα του παιδιού. Τα συναισθήματα του πατέρα διαφέρουν από αυτά της μητέρας. Όχι τόσο ως προς την έντασή τους όσο ως προς τη φύση τους. Η μητέρα βλέπει το παιδί της σαν προέκταση του εαυτού της. Η φύση έχει δώσει αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο, αυτή τη μοναδική αγάπη στη μητέρα για το παιδί της για να μπορεί κάποιος να προστατεύει και να διαιωνίζει το είδος. Οι μητέρες είναι πολύ ξεχωριστές. Μετουσιώνονται σε υπάρξεις με ιδιαίτερες ικανότητες και ευαισθησίες μόλις φέρουν στον κόσμο το παιδί τους. Έρευνες έχουν δείξει πως όταν ένα μωρό κλαίει και ακούσει τους ήχους που άκουγε όταν ήταν ακόμη στη μήτρα της μητέρας αμέσως ησυχάζει. Γιατί νομίζει πως βρίσκεται πάλι σε ένα γνώριμο περιβάλλον και αισθάνεται ασφάλεια. Γι’αυτό και η σωματική επαφή της μητέρας με το παιδί της είναι πολύ σημαντική…για να αισθάνεται το παιδί προστασία και ασφάλεια μόλις έρθει σε έναν κόσμο όπου όλα είναι διαφορετικά από εκεί όπου πέρασε τους πρώτους 9 περίπου μήνες της ύπαρξής του…

Γραψε μας την δική σου ιστορία:Η Μαρία και τα διδυμάκια της

Μου ερχόταν να ουρλιάξω στην κυριολεξία! Χρόνια προσπαθούσαμε και δυστυχώς δεν γινόταν τίποτα. Είχα κάνει δύο εξωσωματικές και δυστυχώς και οι δύο ήταν αποτυχημένες!
Είμαι η Μαρία, είμαι μητέρα 2 αγοριών και κάπως προχωρημένης ηλικίας θα έλεγε κανείς για να αποκτήσω παιδιά αλλά δεν το έβαζα κάτω...προσπαθούσα με νύχια και με δόντια!
Ταλαιπωρήθηκαμε πάρα πολύ και εγώ και ο άντρας μου για να αποκτήσουμε τους γιούς μας(φυσιολογικά τελικά). Άλλαζα τους γυναικολόγους σαν τα πουκάμισα που λένε. Όλοι ξέραν πλέον τον καημό μου και προσπαθούσαν να μου συστήσουν έναν καινούριο γιατρό κάθε φορά που αποτύγχανα να μείνω έγκυος. Τα χρόνια περνούσαν και εγώ ήμουν πλέον με τον άντρα μου 17 χρόνια μαζί...Πολλά δεν είναι? Ίσως, αλλά εγώ δεν έχασα την πίστη μου και στο τέλος δικαιώθηκα!
Ήταν 12 Απριλίου του 2007, όταν επισκέφτηκα τον τότε γυναικολόγο μου για μια εξέταση ρουτίνας και αυτό που διαπιστώσαμε ήταν απίστευτο. Είχα άλλωστε ακανόνιστο κύκλο και ήταν και κάτι απρόσμενο!!!Το μοιράστηκα αμέσως με τον άντρα διότι δεν είχε έρθει μαζί μου.(Άλλωστε για εξέταση ρουτίνας πήγα)
Η χαρά ήταν διπλή, δεν θα το ξεχάσω... Διπλή χαρά και δύο καρδούλες...τι όμορφος ήχος!!!!!!!!
Μπορεί να πέρασα σχεδόν όλη την εγκυμοσύνη μου στο κρεββάτι...μπορεί να έτρεμα κάθε μέρα που ξημέρωνε αλλά τα κατάφερα!
Η καισαρική μου φάνηκε ένα τίποτα και ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε 2 μικρούς, υγειέστατους αγγέλους με την μία! Όπως προείπα η ηλικία μου ήταν προχωρημένη για τέτοια!
Άλλαξε η ζωή μου όλη και ξαφνικά ένιωσα 15 χρόνια νεότερη παρόλη την κούραση που είχα κατά την περίοδο της λοχείας! Τώρα βλέπω τα θαυματάκια μου να μεγαλώνουν και ακόμη δυσκολεύομαι να το πιστέψω!
Μην το βάζετε κάτω κορίτσια... Η μητρότητα είναι ένα συναίσθημα που δεν αντικαταστείτε με τιποτα!

Πως επιλέγω παιδίατρο;

Πολλοί από εμάς πονοκεφαλιάζουμε και αγχωνόμαστε με την επιλογή ενός παδιάτρου που θα μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Τα κριτήρια όμως για τον καθένα από εμάς είναι διαφορετικά. Παρακάτω θα δούμε ορισμένα από αυτα:
•Άριστη επιστημονική κατάρτιση.
•Πολλοί γονείς έχουν εμπιστοσύνη σε κάποια εκπαιδευτικά ιδρύματα ενώ δεν έχουν σε άλλα. Ρωτείστε εάν έχει εισαχθεί σε ελληνικό πανεπιστήμιο με τις εισακτήριες εξετάσεις ή έχει από έλθει από την αλλοδαπή.
•Σε ποιο νοσοκομείο εκπαιδεύτηκε ο παιδίατρος είναι μια συνήθης ερώτηση των γονιών.
•Μεγάλη εμπειρία. Πόσα χρόνια εξασκεί το επάγγελμα του.
•Ποιες είναι οι διακρίσεις του μέχρι σήμερα;
•Τι επιστημονικό – συγγραφικό έργο έχει να παρουσιάσει; Ποιες είναι οι δημοσιεύσεις του.
•Να είναι καλά ενημερωμένος και να παρακολουθεί ανελλιπώς επιστημονικά συνέδρια και ενημερωτικά σεμινάρια.
•Η χιλιομετρική απόσταση που θα διανύσετε μέχρι το ιατρείο του παιδιάτρου είναι καλός λόγος επιλογής του.
•Η λειτουργική διαθεσιμότητα του ιατρείου. Πόσες ώρες την ημέρα είναι διαθέσιμο – ανοικτό και ποιες ημέρες της εβδομάδας και του χρόνου. Υπάρχουν ιατρεία που λειτουργούν πρωί και απόγευμα, ενώ άλλα κάποια απογεύματα παραμένουν κλειστά.
•Η τηλεφωνική υποστήριξη σε ώρες μη λειτουργίας του ιατρείου.
•Η διαθεσιμότητα του παιδιάτρου τις ημέρες των αργιών και των διακοπών. Είναι ένα από τα δυσκολότερα θέματα λειτουργίας ενός ιατρείου.
•Διαθέτει κάποια ομάδα; Έχει και άλλους συναδέλφους στο ιατρείο; Ποιος τον αντικαθιστά, όταν για κάποιους λόγους, συχνά απουσιάζει από την εργασία του ;
•Πως χειρίζεται τα επείγοντα και πως τα κατευθύνει. Τι ικανότητα διαθέτει στο χειρισμό δύσκολων περιστατικών;
•Οι συνεργασίες του με άλλους συναδέλφους. Με ποιους γιατρούς υποειδικοτήτων συνεργάζεται; Με ποια νοσηλευτικά ιδρύματα κρατάει επαφή και πως ενημερώνεται;
•Πόσο οργανωμένο είναι το ιατρείο; Διαθέτει γραμματειακή υποστήριξη; Είναι από τις βασικότερες υπηρεσίες που πρέπει να έχει ένα ιατρείο. Μόνος του ο γιατρός είναι εντελώς αδύνατο, να αντεπεξέλθει στις καθημερινές απαιτήσεις της εργασίας του. Ασφαλώς και θα έχει αυξημένα λειτουργικά έξοδα, αλλά θα ανταμειφθείτε από τις καλές υπηρεσίες που θα σας προσφερθούν.
•Διαθέτει το ιατρείο προγραμματισμένες επισκέψεις ή η προσέλευση είναι ελεύθερη και τυχαία;
•Τι τρόπο καταγραφής των επισκέψεων του παιδιού σας διαθέτει; Πως κρατιούνται οι πληροφορίες του ιστορικού; Πόσο άμεσα διαθέσιμες είναι; Υπάρχει ηλεκτρονικός τρόπος καταγραφής ή συνεχίζεται ο πατροπαράδοτος τρόπος με το χέρι, κάπου;
•Διαθέτει το ιατρείο χώρους απομόνωσης κάποιου λοιμώδους περιστατικού; (ιλαρά, ανεμευλογιά κ. ά.) Διαθέτει χώρο θηλασμού για την μητέρα;
•Είναι σύγχρονα επιπλωμένο, ώστε εσείς και το παιδί σας να αισθάνεστε άνετα; Έχει παιδότοπο για την απασχόληση των παιδιών;
•Είναι συμβεβλημένος με το ταμείο σας; Τις περισσότερες φορές τα ασφαλιστικά ταμεία λειτουργούν αντιοικονομικά στις παροχές τους προς τους ασφαλισμένους τους. Προσφέρουν τα ελάχιστα, ενώ έχουν εισπράξει τα μέγιστα. Εάν δεν είναι συμβεβλημένος με το ταμείο σας, τι οικονομική επιβάρυνση θα έχετε;
•Έχει ο ίδιος παιδιά, ώστε να γνωρίζει την γονεική ανησυχία σας;
•Τι προσωπικότητα είναι; Ταιριάζει στις αντιλήψεις σας; Δεν είμαστε όλοι για όλους. Έχουμε τις προτιμήσεις μας.
•Πόσο φιλικά είναι διαθέσιμος απέναντί σας και πόσο χρόνο μπορεί να σας αφιερώσει στις λογικές ανησυχίες σας;
•Σίγουρα θα υπάρχουν και ιδιαίτερες απαιτήσεις που μπορεί να έχει ο καθένας μας.
•Δοκιμάστε τον/την. Είναι μια σχέση που θα διαρκέσει πολλά μα πολλά χρόνια.

Γράψε μας την δική σου ιστορία: Η Ελένη και η πρώτη της κορούλα!

Το καλοκαιράκι του 1999 ήμουν μόλις 17 χρονών...πάνω στην τρέλα μου, βγαίναμε έξω συνέχεια με παρέες, ξενυχτούσαμε και φυσικά οι φασαρίες στο σπίτι δεν έλειπαν από τον πατέρα μου που ανησυχούσε για μένα...Ονομάζομαι Ελένη και είμαι πλέον 28 ετών και μητέρα δύο πανέμορφων κοριτσιών!
Εκείνο το καλοκαιράκι γνώρισα και τον Μίλτο...όχι και πολύ μεγαλύτερο μου. Ήταν μόλις 22 και αυτός!
Ήταν ο γάμος της μεγαλύτερης από τις αδερφές μου και φυσικά επικρατούσε πανικός στο σπίτι...κόσμος πολύς, σόι, θείες, ξαδέρφια, γιαγιάδες και φυσικά ο Μίλτος, φίλος της αδερφής μου από το σχολείο...
Τον αγάπησα με την πρώτη ματιά και αυτός εμένα το ίδιο. Γίναμε αχώριστοι από εκείνο το βράδυ του γάμου, δεν περνούσε λεπτό που να μην είμασταν μαζί!!!
Και ένα ωραίο πρωί συνηδητοποίησα ότι δεν μου είχαν έρθει ''τα ρούχα μου''... Είμασταν μόλις 3 μήνες μαζί!!!! Μελάνιασα και ταράχτηκα πολύ...Έτρεξα στο πρώτο φαρμακείο που βρήκα μπροστά μου και πήρα το τεστ εγκυμοσύνης, που πολυδιαφημηζόταν στην τηλεόραση. Πήγα στην αδερφή μου και το έκανα, γιατί μόνη μου θα κατέρρεα, δεν υπάρχει περίπτωση.
Δεν χρειάζεται να πολυλογώ...Θα γινόμουν μητέρα!!!! Μα εγώ ήμουν παιδί ακόμη!!!!
Η αντίδραση του Μίλτου δεν ήταν και πολυ καλή. Φυσικά ήθελε να το ρίξουμε αλλά ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ! Θα το κρατούσα...
Είχα ανάμεικτα συναισθήματα και στροβίλιζαν πολλά στο μυαλό μου...Στο γιατρό που πήγα με την αδερφή μου διαπιστώθηκε ότι ήταν όλα εντάξει αλλά εγώ πάλι είχα ένα τεράστιο μπέρδεμα μέσα μου για αρκετούς μήνες μέχρι που ένιωσα τα πρώτα φτερουγίσματα στην κοιλιά μου...πλέον είχαν λυθεί όλοι οι προβληματισμοί μου μέσα σε μια στιγμή! Η κορούλα μου έκανε αισθητή την παρουσία της και εγώ δεν μπορούσα να το αγνοήσω!
Ο Μίλτος ήταν δίπλα μου όλες αυτές τις στιγμές και φυσικά έψαχνε για δουλειά αφού ήταν φοιτητής ακόμη.
Ετοιμαζόμασταν για γάμο, ετοιμαζαμε το σπίτι μας και φυσικά εγώ ετοίμαζα με μεγάλη φροντίδα το παιδικό δωμάτιο, αφού εγώ στο σπίτι μου δεν είχα δικό μου εφόσον το μοιραζόμουν με την αδερφή μου!!!
Οι κοιλιά μου στρογγύλευε μέρα με την μέρα και εγώ έτρωγα όλο και περισσότερο αφού όλοι με ζαλίζαν πως πρέπει να φαω για δύο, είχα πάρει 18 κιλά...που να ήξερα, ήμουν ΜΟΛΙΣ 17 χρόνων.
Ο γάμος μας έγινε και εγώ ήμουν πλέον σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Πέρασαν οι μήνες με προετοιμασίες, νεύρα, άγχος για το τι θα γίνει μετά κτλ κτλ κτλ
Και επιτέλους η μέρα έφτασε!!! Οι πόνοι ξεκίνησαν και ξεκίνησα και εγώ για την κλινική όπου με περίμενε ήδη ο γιατρός μου, αφού του είχα τηλεφωνήσει πριν!
Με προετοίμασαν οι μαίες και οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο εντατικοί!
Με την βοήθεια όλων και του γιατρού μου, έφερα στο κόσμο ένα υγειέστατο κοριτσάκι...το δικό μου κοριτσάκι, όπως έλεγα πάντα! Χαλάλι οι 12 ώρε που πέρασα στο μαιευτήριο, χαλάλι το άγχος και η αγωνία, χαλάλι και οι χαμένες έξοδοι με τις φίλες μου! Ήμουν πλέον μητέρα! Δεν μπορούσα να το πιστέψω, ποιός μπορούσε άλλωστε!!!!
Μπορεί να ήμουν παιδί και να μεγάλωσα μαζί της αλλά αυτό το συναίσθημα που ένιωσα εκείνη την στιγμή, δεν το αλλάζω με τίποτα!!! Η κόρη μου είναι η ζωή μου όλη!!!




(οι δικές ιστορίες δημοσιεύονται αυτούσιες, ακριβώς όπως μας τις στέλνετε εσείς)
Ευχαριστούμε Ελένη!!!

Τσιμπήματα από κουνούπι!!!

Τα τσιμπήματα από κουνούπια είναι συχνά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπάρχουν έλη ή πολλά δέντρα. Προκαλούν όμως τοπικό ερεθισμό, πόνο και κάποιες φορές επιμολύνονται. Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα είναι ήπια και δεν χρειάζεται καμιά θεραπεία. Αν όμως ο κνησμός (φαγούρα) είναι έντονος τότε χρειάζεται να βοηθήσετε το παιδί με φάρμακα. Τοπικά μπορείτε να βάλετε μια κορτιζονούχα κρέμα. Αν όμως η φαγούρα είναι γενικευμένη πρέπει να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο σας, ο οποίος το πιο πιθανόν να συστήσει κάποιο αντιϊσταμινικό φάρμακο, το οποίο θα παίρνει το παιδί από το στόμα. Σε περίπτωση μόλυνσης, τότε χρειάζεται απαραίτητα η συμβουλή του γιατρού, ο οποίος θα κρίνει αν χρειάζεται αντιβιοτικό τοπικά ή και από το στόμα.

Πώς να προστατεύσετε τα παιδιά σας;

1. Οι κλασικές κουνουπιέρες είναι πολύ αποτελεσματικές, ιδιαίτερα για τα μικρά σας βρέφη.
2. Αν κοντά στο σπίτι σας υπάρχουν πολλά κουνούπια τότε καλό είναι να βάλετε στα παράθυρα και τις πόρτες τα ειδικά δίκτυα που αφήνουν τον αέρα να περάσει αλλά όχι τα κουνούπια.
3. Εντομοαπωθητικά φάρμακα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έχοντας στο μυαλό τα ακόλουθα:
· Χρησιμοποιείτε τα ειδικά εντομοαπωθητικά για παιδιά.
· Να τοποθετείτε τα εντομοαπωθητικά πάνω στα ρούχα και όχι στο σώμα.
· Μην βάζετε εντομοαπωθητικά σε περιοχές με ηλιακά εγκαύματα.
· Εάν τοποθετήσετε το εντομοαπωθητικό πάνω στο δέρμα, όταν το παιδί μπει στο σπίτι πλύνετε καλά την περιοχή του δέρματος.
4. Τα εντομοαπωθητικά δισκία μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε με ασφάλεια

Η πιό γλυκιά συνταγή για τα παιδιά μας...ιδανική για παιδικά πάρτυ!!!

Μιάς και έχουμε πολλάααα παιδικά πάρτυ όπως μου λέτε στα μέιλ σας....θα σας δώσω μιά πολύ γλυκιά και πανεύκολη συνταγή(πάνω από όλα)για να γλυκάνετε τα παιδάκια τα δικά σας (μικρά και μεγάλα) και των καλεσμένων σας!!!!
Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι τα εξής:

1.2 κουτιά μπισκότα πτι-μπερ (σε διπλή συσκευασία το καθένα)
2.1 βιτάμ
3.1 κούπα ζάχαρη
4.Μισή κούπα κακάο
5.Λίγο γάλα (για να βουτάτε τα μπισκότα)

Εκτέλεση:

Ξεκινήστε λιώνοντας το βούτυρο σε ένα τηγανάκι, όχι να κάψει. Ρίξτε το μέσα σε ένα βαθύ μπωλ μαζί με τη ζάχαρη και ανακατέψτε καλά για να λιώσει η ζάχαρη. Στη συνέχεια βάζετε το κακάο. Στην επόμενη φάση πέρνετε λίγα-λίγα μπισκότα τα βουτάτε μέσα στο γάλα και αμέσως τα σπάτε σε κομμάτια και τα ρίχνετε μέσα στο μείγμα που έχετε στο μπωλ. Μόλις τελειώσετε αυτή τη διαδικασία, κοβετε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο (60 πόντους περίπου) και ένα κομμάτι λαδόκολα στις ίδιες διαστάσεις. Τοποθετείτε πάνω σε μια λεία επιφάνεια πρώτα το αλουμινόχαρτο και από πάνω τη λαδόκολα. Ρείχνετε το μείγμα κατά μήκος.
Διπλώνετε πρώτα τη λαδόκολα και από τις δύο πλευρές και κάνετε το ίδιο με το αλουμινόχαρτο και το κλείνετε καλά από τις άκρες. Το βάζετε στην κατάψυξη και σε μιάμιση με δύο ώρες είναι έτοιμο.
Μια παραλλαγή που μπορείτε να κάνετε είναι να προσθέσετε φράουλες ή κεράσια στο μείγμα. Τα κεράσια μάλιστα μπορούν να είναι και γλυκό σπιτικό από αυτά που κάνουν οι μανούλες μας!!!!
Τα φιλιά μου και καλή επιτυχία σας εύχομαι!!!!

Γράψτε μας την δική σας ιστορία....

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι,
στα πλαίσια της μεταξύ μας επικοινωνίας θα ήθελα να μοιραστούμε μεταξύ μας τις δικές μας ιστορίες...ιστορίες απο γέννες που μας γέμισαν χαρά...από την σκοπιά που τα είδε η καθεμιά και ο καθένας μας...είτε είναι προσωπική μας ιστορία, είτε είναι η ιστορία που ακούσαμε από την μητέρα μας, την γιαγιά μας, την θεία μας ακόμη και την νουνά μας!!! Μοιραστείτε την ιστορία σας και την χαρά σας μαζί μας....γιατί έτσι θα γίνουμε η πιό μεγάλη και ζεστή παρέα!
Το Ε-mail μας είναι το mammyyyyy@gmail.com....
Σας περιμένουμε!!!!!

Παιδί και Παθητικό κάπνισμα...

Πηγή: Εθνική Επιτροπή Περιβάλλον και Υγεία του Παιδιού

Τι είναι το παθητικό κάπνισμα;

Είναι ο καπνός που προέρχεται από το ίδιο το τσιγάρο αλλά και ο καπνός που εκπνέει ένας καπνιστής. Τέσσερις χιλιάδες τοξικές ουσίες που περιέχει ο καπνός μπορεί να βλάψουν τα παιδιά σας. Ανάμεσα τους υπάρχουν και εξήντα τουλάχιστον ουσίες που αποδεδειγμένα είναι καρκινογόνες. Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι άμεσες αλλά μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του παιδιού σας χρόνια αργότερα. Οι ουσίες αυτές παραμένουν στο περιβάλλον ακόμα και όταν ο καπνός δεν είναι πια ορατός.

Ποίες είναι οι επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος στο παιδί;
• Αυξάνει την πιθανότητα καρκίνου.
• Επιδεινώνει το άσθμα.
• Τα βρέφη έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα για Αιφνίδιο Βρεφικό Θάνατο.
• Αυξάνει την πιθανότητα να παρουσιάσει ωτίτιδα.
• Αυξάνει την πιθανότητα να παρουσιάσει το παιδί μολύνσεις από τους πνεύμονες.
• Αυξάνει την πιθανότητα να παρουσιάσει προβλήματα συμπεριφοράς.

Να θυμάστε ότι...

•Ο καπνός «ταξιδεύει» σε όλο το σπίτι ακόμα και αν καπνίζετε σε δωμάτιο με κλειστή την πόρτα.
• Δεν προστατεύετε το παιδί σας με το να καπνίζετε κοντά σε ανοικτό παράθυρο.
• Δεν προστατεύετε το παιδί σας με το να καπνίζετε σε δωμάτιο με σύστημα εξαερισμού.
• Η έκθεση των παιδιών στις τοξικές ουσίες του καπνού είναι μεγαλύτερη στο αυτοκίνητο σε σχέση με το σπίτι.

Μην ξεχνάτε ότι ……..

• Τα παιδιά περνούν πολύ ώρα μαζί σας.
• Πολλές φορές τα παιδιά δεν μπορούν να απομακρυνθούν από κάποιο που καπνίζει, ιδιαίτερα εσάς που αγαπάνε και εμπιστεύονται.

Τι μπορείτε να κάνετε εσείς για να προστατεύσετε τα παιδιά σας.
Να σταματήσετε το κάπνισμα αμέσως. Υπάρχουν ειδικά προγράμματα για να σας βοηθήσουν.

Αν αυτό δεν είναι εφικτό τότε οπωσδήποτε ΠΡΕΠΕΙ να...
• Μην καπνίζετε ΠΟΤΕ μέσα στο σπίτι.
• Μην αφήνετε κανένα να καπνίζει μέσα στο σπίτι.
• Μην καπνίζετε ποτέ στο αυτοκίνητο.
• Απομακρύνετε αμέσως τα παιδιά σας από χώρους που άλλοι καπνίζουν.

Οι γονείς αποτελούν το σημαντικότερο πρότυπο για τα παιδιά τους. Τα παιδιά των γονιών που καπνίζουν έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν και αυτά ενεργητικοί καπνιστές.

Καταλαβαίνετε τα αισθήματα του βρέφους;Nα πως τα εκφράζει!

Κλαίει, ψελλίζει, χαμογελάει. Τι συμβαίνει μέσα του; Στεναχωριέται, θυμώνει, χαίρεται. Γουρλώνει τα ματάκια του, βγάζει άγνωστους ήχους, μοιάζει ανήσυχο. Αισθάνεται τη δική σας συναισθηματική κατάσταση, εκφράζει τα δικά του συναισθήματα απέναντί σας ...;

Πηγή: Κατερίνα Μουχταροπούλου, Οργανωσιακή ψυχολόγος, BSc (Hons), MSc

Τον πρώτο ενάμιση χρόνο της ζωής του μωρού σας, θα το δείτε να αλλάζει με καταπληκτικούς τρόπους. Από τη στιγμή που ανακαλύπτει τα μικροσκοπικά του δαχτυλάκια, μέχρι την ημέρα που κάνει την πρώτη του απόπειρα να περιηγηθεί γύρω από το τραπεζάκι του σαλονιού, η σωματική και νοητική του ανάπτυξη είναι κάτι το συναρπαστικό. Παρότι φαίνεται πιο δύσκολα, εξίσου θεαματική είναι κι η συναισθηματική του ανάπτυξη, η οποία συμβαίνει ταυτόχρονα. Ας δούμε αυτό το μαγευτικό ταξίδι των συναισθημάτων του μωρού σε διάφορες ηλικίες.



0-2 μήνες

Απελπισία

Είναι το συναίσθημα που αναγνωρίζεται ευκολότερα. Το μωρό κλαίει και στριγκλίζει, ίσως με τα χειλάκια του να τρέμουν, τα μάτια μισόκλειστα ή κουνώντας τις γροθιές. Η απελπισία σε αυτή την ηλικία συνήθως προκαλείται από δυσάρεστες σωματικές αισθήσεις, όπως η πείνα, η κούραση, η λερωμένη πάνα, ο πόνος ή η υπερδιέγερση. Καμιά φορά, όμως, δεν υπάρχει εμφανής αιτία. Με το κλάμα τα μωρά εκδηλώνουν την εσωτερική αποδιοργάνωσή τους. Από πολύ μικρά προσπαθούν να βρουν τρόπους να παρηγορηθούν μόνα τους (πιπιλίζοντας την πιπίλα, τον αντίχειρα ή τη γροθιά τους), όπως οι ενήλικοι αναζητούν στρατηγικές για την ανακούφιση από το στρες. Όλοι έχουμε τη συναισθηματική ικανότητα να γινόμαστε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι και φαίνεται ότι αυτή η ικανότητα υπάρχει από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Ωστόσο, ένα μωρό εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη στοργή και την προσοχή εκείνων που το φροντίζουν.

Ευχαρίστηση

Ένα άλλο πρωταρχικό συναίσθημα της βρεφικής ηλικίας είναι η ευχαρίστηση. Ένα νεογέννητο τη βιώνει όταν περνάει εύκολα από τον ύπνο στο ξύπνημα και το αντίστροφο, όπως και όταν τρώει καλά, είναι ζεστό και κουρνιασμένο σε μια αγκαλιά. Το δεύτερο μήνα της ζωής του, το μικρό εκφράζει την ευτυχία του με ένα χαμόγελο που συχνά είναι αντίδραση σε κάτι ευχάριστο, όπως για παράδειγμα όταν νιώθει ότι του χαϊδεύουν απαλά το χεράκι, ακούει τη φωνή της μαμάς του, βλέπει το πρόσωπό της, παρατηρεί ένα ενδιαφέρον φωτεινό σχήμα στον τοίχο.

Οικειότητα

Το μωρό σας ακούει τη φωνή σας ενώ βρίσκεται ακόμη στη μήτρα. Μετά τη γέννησή του, η επαφή με την ίδια αυτή φωνή τού προσφέρει μια αίσθηση οικειότητας που αποτελεί το πρώτο βήμα στη διαδικασία της ανάπτυξης του μεταξύ σας δεσμού. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, το βρέφος αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το άτομο που το φροντίζει θα ανταποκριθεί στο κλάμα του. Έτσι μπαίνουν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης, που θα ενισχυθούν τους επόμενους μήνες. Το μωρό δεν αισθάνεται μόνο την παρουσία σας, αλλά και τη διάθεσή σας. Σύμφωνα με έρευνες, τα πολύ μικρά μωρά είναι ευαίσθητα στις αλλαγές της έκφρασης του προσώπου της μητέρας τους.

Πώς θα βοηθήσετε τη συναισθηματική του ανάπτυξη

Να αντιδράτε άμεσα στο κλάμα του, ώστε να ξέρει ότι μπορεί να στηρίζεται επάνω σας.

Να του δίνετε την ευκαιρία να κοιτάζει αρκετή ώρα το πρόσωπό σας. Τα νεογέννητα βλέπουν καλύτερα σε απόσταση 20-30 εκ. μπροστά τους. Από εκεί θα μπορεί να μελετά τις εκφράσεις του προσώπου σας και να σας γνωρίσει καλύτερα.

Να το αφήνετε να ηρεμεί μόνο του με την πιπίλα ή το δάχτυλό του, ώστε να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δικές του ικανότητες.

Δείξτε του ότι τα αισθήματα είναι σημαντικά απαντώντας στα σημάδια που εκείνο στέλνει: να χαμογελάτε και να του λέτε λογάκια όταν είναι ευχαριστημένο, να το καθησυχάζετε όταν είναι αναστατωμένο.

2-6 μήνες

Ευτυχία

Σε αυτή τη φάση της ανάπτυξης, το μωρό θα αρχίσει να αναγνωρίζει τους ρυθμούς της ζωής του και να αντιδρά ανάλογα. Για παράδειγμα, θα περιμένει να φάει σε συγκεκριμένες ώρες και θα ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό όταν του προσφέρετε το στήθος σας ή το μπιμπερό. Θα περιμένει να το περιποιηθούν όταν ξυπνάει και θα δείχνει χαρά όταν ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά του. Στους 3-4 μήνες περίπου, θα αρχίσει να εκφράζει τη χαρά του και με φωνούλες. Αρχίζει επίσης να καταλαβαίνει ότι οι πράξεις του προκαλούν συγκεκριμένα αποτελέσματα: εάν θέλει χάδια, το πιθανότερο είναι να τα κερδίσει κλαίγοντας. Έτσι αποκτά την αίσθηση ότι ελέγχει τον κόσμο του, κάτι που του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ευτυχία.

Απογοήτευση

Το μωρό σας όμως γίνεται δυστυχισμένο όταν δεν πραγματοποιούνται οι προσδοκίες του. Εάν δεν ανταποκριθείτε με το συνηθισμένο τρόπο, θα του προκληθούν αισθήματα πολύ κοντά στη λύπη ή ακόμη και στο θυμό. Τα αισθήματα αυτά διακρίνονται από την απελπισία του νεογέννητου που προέρχονται κατεξοχήν από σωματικές ενοχλήσεις. Θα τα εκδηλώσει ζαρώνοντας το μέτωπό του ή κατεβάζοντας προς τα κάτω τα χείλη του.

Ενσυναίσθηση

Σε ηλικία τεσσάρων μηνών, το μωρό έχει αναπτύξει πιο έντονη την ικανότητα να αισθάνεται τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του. Έχει επίγνωση των διαφορών ανάμεσα σε χαρούμενα και θυμωμένα πρόσωπα και τόνους φωνής και θα προσπαθήσει να μιμηθεί αυτό που βλέπει. Κάποιοι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι το μωρό προσπαθεί ενεργά να αλλάξει τη συνοφρύωσή σας σε χαμόγελο μορφάζοντας. Εάν δεν τα καταφέρει και το πρόσωπό σας παραμείνει λυπημένο, θα παρατήσει την προσπάθεια και θα νιώσει και το ίδιο λυπημένο.

Συναισθηματικός δεσμός

Τα αισθήματα προσκόλλησης του μωρού σας αρχίζουν να γίνονται πιο περίπλοκα. Αρχίζει να παίρνει την πρωτοβουλία στις αλληλεπιδράσεις σας, παύει να σας ακολουθεί απλώς, όπως έκανε μέχρι τώρα. Ξεκινάει «διαλόγους» μ' ένα χαμόγελο ή μ' ένα γελάκι και περιμένει από εσάς να απαντήσετε. Στην ηλικία των έξι περίπου μηνών, δεν τρέφει πια τη σχέση μόνο η μητέρα. Το μωρό λαχταράει να την καλλιεργήσει. Καθώς η αμοιβαία επικοινωνία και η ανταλλαγή συναισθημάτων αυξάνεται στη διάρκεια αυτών των μηνών, η σχέση ανάμεσα σε εσάς και το μωρό σας γίνεται πιο προσωπική, έντονη και εκστατική.

Πώς θα βοηθήσετε τη συναισθηματική του ανάπτυξη

Δώστε του παιχνίδια που αντιδρούν όταν παίζει μαζί τους (βγάζουν ήχο, ανάβουν ένα φωτάκι κλπ.). Δοκιμάστε κουδουνίστρες, παιχνιδάκια που σφυρίζουν, κουτιά με δραστηριότητες.

Μιμηθείτε το μωρό σας. Εάν γελάει, γελάστε του. Η απάντησή σας θα το κάνει να καταλάβει ότι σας επηρεάζει. Σταματήστε την επικοινωνία εάν εκείνο στρέψει αλλού το βλέμμα ή δείξει ότι έχασε το ενδιαφέρον του.

Καθιερώστε καθημερινές ρουτίνες. Η επανάληψη δημιουργεί στο μικρό αίσθημα ασφάλειας.

Μπαμπά μπαμπάααα!!!!

Για το μέλλοντα πατέρα η εγκυμοσύνη και η πατρότητα είναι περισσότερο πηγή χαράς και υπερηφάνειας και λιγότερο ανησυχίας, φόβων και προβληματισμών. Συνήθως, οι αντιδράσεις ενός πατέρα δε σχετίζονται τόσο πολύ με τις φάσεις της κύησης, αλλά κυρίως με τις επιπτώσεις που θα έχει η γέννηση του παιδιού στη δική του ταυτότητα.
Όταν ένας άντρας μαθαίνει ότι η γυναίκα του είναι έγκυος, κατακλύζεται από ένα πλήθος αντικρουόμενων συναισθημάτων, πολλά από τα οποία του προκαλούν έκπληξη. Καμιά φορά μάλιστα μπορεί να νιώσει ακόμη και... αποκλεισμένος. Παρόλο που το παιδί είναι επιθυμητό και ο πατέρας μοιράζεται τη χαρά με συγγενείς και φίλους, ενδέχεται να νιώσει παραμελημένος. Η έγκυος αποτελεί το αποκλειστικό κέντρο της προσοχής συγγενών και φίλων και η ίδια εστιάζει όλη την προσοχή, τη φροντίδα και την ενεργητικότητά της στο μωρό που περιμένει.
Όλοι ενδιαφέρονται και ανησυχούν γι’ αυτήν, όλοι ρωτάνε για την υγεία της, όλοι θέλουν να τη φροντίσουν και να τη στηρίξουν με κάθε τρόπο. Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν, ότι ανάλογη φροντίδα μπορεί να χρειάζεται και ο μελλοντικός πατέρας. Αντίθετα, όλοι περιμένουν από αυτόν να φροντίζει τη σύντροφό του βάζοντας τις δικές του ανάγκες σε δεύτερη μοίρα.
Η εγκυμοσύνη και ειδικά αν πρόκειται για το πρώτο παιδί, αναγκάζει τον πατέρα να αποδεχθεί τη μετάβαση από μια απόλυτη δυαδική σχέση σε μια τριαδική σχέση. Η μετάβαση αυτή αφυπνίζει αισθήματα εκτοπισμού από έναν τρίτο, τα οποία όλοι βιώνουν στην παιδική ηλικία (αντιμέτωποι με τη σχέση μεταξύ των γονιών ή όταν ένα νέο αδερφάκι γεννιέται). Ταυτόχρονα, το αίσθημα του αποκλεισμού μπλέκεται και με το πολύ έντονο συναίσθημα ευθύνης. Ο μελλοντικός πατέρας νιώθει υπεύθυνος για την εγκυμοσύνη της γυναίκας του και αγχώνεται, όταν τη βλέπει να παρουσιάζει άσχημα συμπτώματα, τα οποία ενδέχεται να ερμηνεύσει ως δικό του σφάλμα.
Γι αυτό λοιπόν θα έπρεπε να δείχνουμε κατανόηση και για τις δικές του ανυσηχίες και προβληματισμούς και να μην τον περιθωριοποιούμε!
Μην ξεχνάμε πως είναι ο άνθρωπος ο οποίος συνέβαλε στο να ζήσουμε αυτή τη μοναδική εμπειρία που λέγεται μητρότητα!!!!!

Μία νέα μητέρα γεννήθηκε χθες!!!!

Μία νέα μανούλα γεννήθηκε χθές μαζί με ένα υγειέστατο κοριτσάκι βάρους 3000γρ. και ύψους 50 εκατοστών. Ο λόγος για την παιδική μου φίλη Έλλη η οποία μετά από 4 ώρες τοκετού κράτησε στην αγκαλιά της το δικό της θαύμα ζωής!!!! Να σας ζήσει παιδιά...τα συγχαρητήριά μας και να την καμαρώσετε όπως εσείς επιθυμείτε!!!!Τα φιλιά μας!!!!!

Μωρό, Ζέστη και Κλιματισμός!

Ζέστη ή κλιματιστικό... Aκομα κι αν το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, εσείς μπορεί ν’ ανησυχείτε μήπως το μωράκι σας κρυώσει. Όμως η καλοκαιρινή ζέστη -ειδικά αν το μωρό είναι μικρό και δεν πρόκειται να πάτε διακοπές- μπορεί ν’ αποδειχθεί πολύ χειρότερη από το κλιματιστικό απ’ το οποίο λανθασμένα προσπαθείτε να προστατέψετε το μικρό σας.
Βλέπετε, το σύστημα ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος είναι ανώριμο στα μωρά, τα οποία γι’ αυτό το λόγο είναι πιο ευαίσθητα στις ακραίες θερμοκρασίες -τη ζέστη και το κρύο.
Αυτό σημαίνει ότι για τα μωρά η ζέστη είναι περισσότερο ανυπόφορη και επικίνδυνη απ’ ό,τι για μας. Κι επειδή το μωρό δεν μπορεί να σας πει αν ζεσταίνεται, χρειάζεται να είστε διπλά παρατηρητικοί: ελέγχετε τακτικά αν είναι ιδρωμένο, παρατηρήστε αν γκρινιάζει ή είναι ανήσυχο και νευρικό, αν είναι αναψοκοκκινισμένο ή έχει βγάλει κάποιο εξάνθημα. Όλα αυτά μπορεί ν’ αποτελούν σημάδια ότι το μωρό ζεσταίνεται, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίσετε άμεσα να το δροσίσετε δίνοντάς του υγρά και ελαφρώνοντας το ρουχισμό του ή ανάβοντας το κλιματιστικό, το οποίο κάθε άλλο παρά απαγορευτικό είναι στην περίπτωση αυτή.
Η σωστή χρήση του κλιματιστικού
Το μωρό μπορεί να είναι στον ίδιο χώρο όπου λειτουργεί κλιματιστικό και μάλιστα μπορεί να υπάρχει κλιματιστικό ακόμα και στο δωμάτιο που αυτό κοιμάται. Αρκεί να θυμάστε:
01.Πριν μπει σε λειτουργία το κλιματιστικό, χρειάζεται να έχει γίνει καλή συντήρηση.
02.Αν η συσκευή είναι παλιάς τεχνολογίας, θα ήταν σκόπιμο να επενδύσετε σ' ένα καινούργιο κλιματιστικό με καλύτερες προδιαγραφές σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας.
03.Όταν γίνεται η αλλαγή φίλτρων από τον ειδικό, φροντίστε να ενημερωθείτε για τους τύπους τους και την προστασία που εξασφαλίζουν προτιμώντας τα φίλτρα υψηλής απόδοσης.
04.Ρυθμίστε τη θερμοκρασία ώστε να μην ζεσταίνεστε αλλά ούτε να κρυώνετε. Λάβετε υπόψη ότι μόλις δροσίσει μέσα στο σπίτι ίσως χρειαστεί να χαμηλώσετε το κλιματιστικό.
05.Φροντίστε ο αέρας από το κλιματιστικό να μην «χτυπά» το μωρό, ιδιαίτερα όταν κοιμάται, αλλά και μέσα στο αυτοκίνητο, που ο χώρος είναι περιορισμένος.
06.Να κλείνετε το κλιματιστικό σε τακτά χρονικά διαστήματα και να ανοίγετε τα παράθυρο, ώστε να γίνεται συχνή ανανέωση του αέρα ή αφήστε ένα παράθυρο λίγο ανοιχτό, ώστε να μην ξηραίνεται η ατμόσφαιρα.
07.Να τινάζετε και να πλένετε τακτικά τα υφάσματα επιπλώσεων που κατακρατούν σκόνη, όπως ριχτάρια, κουρτίνες, καλύμματα, να ξεσκονίζετε τις ηλεκτρονικές συσκευές -γιατί κι αυτές έλκουν σκόνη- και να καθαρίζετε με υγρό πανί τις επιφάνειες του σπιτιού.
08.Μην επιτρέπετε σε κανέναν να καπνίζει στους χώρους που εισέρχεται το μωρό. Το μέτρο αυτό θα πρέπει να είναι δύο φορές πιο αυστηρό, όταν χρησιμοποιείτε κλιματιστικό, γιατί ο καπνός κάθεται πάνω στα υφάσματα επιπλώσεων.
09.Σε ό,τι αφορά τα ρούχα, ο κανόνας είναι ότι το μωρό χρειάζεται να είναι λίγο πιο ζεστά ντυμένο απ’ ό,τι εσείς. Αν ο μπαμπάς δεν φορά μπλούζα, ένα μπλουζάκι και μία πάνα αρκούν για το μωρό. Αν όμως χρησιμοποιείτε κλιματιστικό, καλό είναι το μωράκι να είναι ντυμένο με ελαφριά βαμβακερά ρουχαλάκια.
10.Αν θέλετε να αφήστε το κλιματιστικό όλο το βράδυ αναμμένο στο χώρο που κοιμάται το μωρό, αφήστε λίγο ανοιχτό το παράθυρο και σκεπάστε το μωρό με ένα σεντονάκι.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να χρησιμοποιούμε το κλιματιστικό με σύνεση και προσοχή όταν υπάρχει μωράκι στο σπίτι!

Τα χαμπουργκεράκια της Κυρά-Ειρήνης!!!(για μεγάλα παιδάκια)

Θα σας αποκαλύψω μια πεντανόστιμη συνταγή για χαμπουργκεράκια σπιτικά, υγειηνά και πεντανόστιμα, από τα χεράκια μου!!!
Το λοιπόν(το λέει η γιαγιά μου):
1/2 κιλό κιμά άπαχο και ανάμεικτο κατά προτίμηση (μοσχαρίσιο-χοιρινό)
1 αυγό
1 κουταλία σούπας ελαιόλαδο
πιπέρι-αλάτι
ρίγανη
1 σκελίδα σκόρδο(προαιρετικά)
ψωμί(2-3 ημερών)
1 μεγάλο κρεμμύδι
6 ψωμάκια για χάμπουργκερ
1 μεγάλη ντομάτα
μαρουλάκι
αγγουράκια τουρσί(πίκλες)
κέτσαπ-μουστάρδα
Κρεμμύδι ροδέλες(προαιρετικά)
Κασέρι σε φέτες(γκούντα)εάν θέλουμε να τα κάνουμε τσιζμπέργκερ
Εκτέλεση:
Σε ένα μεγαλούτσικο μπωλ βάζουμε τον κιμά και αλέθουμε το κρεμμύδι.Βάζουμε το πιπέρι, το αλάτι, την ρίγανη, το λάδι και το κρεμμύδι που αλέσαμε πρίν.Βρέχουμε το ψωμί και το στραγγίζουμε με τα χέρια μας καλά. Το κάνουμε ψίχες και το βάζουμε και αυτό στον κιμά μας. Τελός ρίχνουμε και το αυγό. Ζυμώνουμε τον κιμά εώς ότου γίνει ένα μείγμα και τον τοποθετούμε στο ψυγείο για μισή ωρίτσα. Πλάθουμε μικρές μπαλίτσες στο μέγεθος ενός μικρού λεμονιού και τις πιέζουμε ώστε να γίνουν μικρά μπιφτεκάκια!
Τα τοποθετούμε σε λαδόκολλα, σε ένα ταψί και ψήνουμε στο γκριλ του φούρνου για περίπου 25 λεπτάκια την κάθε πλευρά.
Εν το μεταξύ ψιλο-ψήνουμε το εσωτερικό του ψωμιού.Πέρνουμε τα ψωμάκια μας τα χωρίζουμε στην μεση και βάζουμε κέτσαπ, μουστάρδα, κρεμμύδι σε ροδέλες, μαρουλάκι και φετούλες ντομάτα!(Και το γκούντα για τσιζμπέργκερ).Βάζουμε τα μπιφτεκάκια μας στο μέσο του ψωμιού και κλείνουμε με το άλλο μισό!!! ΕΤΟΙΜΟ!!!
Μπορούμε να σερβίρουμε με πατατούλες αλλά ακόμη και με τσίπς. Μία λαχταριστή ιδέα για παιδικά πάρτυ και όχι μόνο!!! Καλή επιτυχίαααααα

Μητρικό Γάλα!

Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα τα οποία είναι πολύτιμα μέχρι να "οικοδομήσει" το μωράκι σας το δικό του ανοσοποιητικό σύστημα, για να καταπολεμήσει τους ιούς που το απειλούν στον καινούριο κόσμο του. Έχει παρατηρηθεί ότι τα βρέφη που θηλάζουν προσβάλλονται πιο σπάνια από λοιμώξεις και αναρρώνουν πιο γρήγορα από αυτά που δεν θηλάζουν. Το μητρικό γάλα είναι, επίσης, πιο εύπεπτο. Η φύση έχει προνοήσει ώστε το γάλα της μητέρας να απορροφάται εύκολα από το ευαίσθητο πεπτικό σύστημα του μωρού. Τα βρέφη που θηλάζουν έχουν λιγότερα προβλήματα με το στομαχάκι τους (όπως εμετούς ή κολικούς) από ό,τι αυτά που πίνουν έτοιμο γάλα. Το μητρικό γάλα εφοδιάζει το μωρό με τα πολύτιμα αντισώματα, τα οποία ο οργανισμός του δεν μπορεί ακόμη να παράγει σε αρκετή ποσότητα, μειώνοντας έτσι τους κινδύνους λοιμώξεων. Το μητρικό γάλα είναι καθαρό. Επειδή βγαίνει κατευθείαν από το στήθος, αποκλείεται η πιθανότητα μικροβιακής μόλυνσης ή αλλοίωσης, κάτι που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά γαστρεντερικά προβλήματα. Επιπλέον, δεν προκαλεί αλλεργία ούτε δυσκοιλιότητα.

Πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα παιδιά που έχουν θηλάσει όταν ήταν μωρά, έχουν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν καρκίνο ή άσθμα. Τα βρέφη που θηλάζουν είναι συνήθως πιο χαρούμενα και ζωηρά. Είναι επίσης λιγότερο παχύσαρκα από τα υπόλοιπα. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι πολλές μητέρες πιέζουν το μωρό τους να αδειάσει όλο το μπιμπερό. Ο θηλασμός είναι άλλωστε μια διαδικασία λιγότερο χρονοβόρα σε σχέση με το τάισμα του μωρού με μπιμπερό -που απαιτεί σχολαστική αποστείρωση. Μην ξεχνάτε ακόμη ότι είναι πάντα διαθέσιμο και στην ιδανική θερμοκρασία. Με το θηλασμό βοηθάτε και τον οργανισμό σας να επανέλθει στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από την εγκυμοσύνη, γιατί η μήτρα επιστρέφει γρηγορότερα στο φυσιολογικό της μέγεθος. Συγχρόνως, αποτελεί μια υγιεινή και αποτελεσματική δίαιτα για εσάς. Κάθε μέρα που θηλάζετε, χάνετε περίπου 500 θερμίδες. Οι γυναίκες που θηλάζουν παρουσιάζουν πιο σπάνια καρκίνο του μαστού, οστεοπόρωση ή σακχαρώδη διαβήτη. Το σημαντικότερο, ίσως, όλων είναι ότι με το θηλασμό δημιουργείται αυτός ο μοναδικός δεσμός ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί της, για τον οποίο πολλοί λένε ότι είναι ένστικτο, ενώ άλλοι ότι αναπτύσσεται με το πέρασμα του χρόνου. Εκτός από το άγγιγμα, τη ζέστη, τη γεύση της μαμάς του, το μωρό αντλεί τη στοργή και την ασφάλεια που είναι απαραίτητες για τη συναισθηματική του ανάπτυξη. Ποτέ άλλοτε μια μητέρα δεν θα έχει την ευκαιρία να βρεθεί τόσο κοντά στο παιδί της...

Χαρτογραφήθηκε στον εγκέφαλο το μητρικό ένστικτο!!!

Η ενστικτώδης ικανότητα των γυναικών να αναγνωρίζουν και να αντιδρούν στο γέλιο και το κλάμα των μωρών τους, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη αυτών των μωρών. Γι’ αυτό και οι ειδικοί θέλησαν να κατανοήσουν πως ο «μητρικός εγκέφαλος» φέρνει εις πέρας την συναισθηματική ανάπτυξη ενός βρέφους.
Οι επιστήμονες υπέβαλαν υγιείς μητέρες σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, την ώρα που τους πρόβαλαν βίντεο είτε με τα μωρά τους είτε με ξένα βρέφη τα οποία έκλαιγαν και γελούσαν. Τότε οι ειδικοί είδαν ότι κάθε φορά που οι μητέρες έβλεπαν τα βρέφη τους, ενεργοποιούνταν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού και του κέντρου συναισθημάτων του εγκεφάλου οι οποίες σχετίζονται με τη μητρική αγάπη και φροντίδα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι μία μητέρα αντιδρά πιο άμεσα στο κλάμα του μωρού απ’ ότι στο γέλιο του. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, αυτού του είδους η γνώση είναι σημαντική για την κατανόηση της μητρικής συμπεριφοράς. Επίσης, ενδεχομένως να οδηγήσει σε θεραπείες σοβαρών παθήσεων που επηρεάζουν άμεσα τη σχέση μητέρας – βρέφους.

ΠΗΓΗ: BIOLOGICAL PSYCHIATRY (15th issue- FEBRUARY)

Ο ερχομός μου...μαμά και μπαμπά, σας γέμισε χαρα?

Υπάρχουν γονείς που δε νιώθουν παρά μόνο ατελείωτη χαρά για τον ερχομό ενός μωρού, αλλά σας βεβαιώνω πως αυτοί είναι λίγοι και αποτελούν εξαίρεση. Οι περισσότεροι θα ομολογήσουν ότι, μόλις καταλαγιάσει η πρώτη χαρά για την προοπτική απόκτησης μωρού, τα συναισθήματά τους είναι ανάμεικτα. Αυτό που ίσως αγχώνει τους περισσότερους είναι απλώς ο φόβος του γονεϊκού ρόλου- το αν θα είναι καλοί γονείς, αν θα τα βγάλουν πέρα με το μεγάλωμα ενός παιδιού και, κυρίως, αν τυχόν αποτυχία τους θα έχει επίπτωση στην ευτυχία του παιδιού τους.
Θα υπάρχουν επίσης ανησυχίες οικονομικής φύσης. Ακόμη και αν εργάζονται και οι δύο γονείς, τα χρήματα που κάποτε αρκούσαν για το ζευγάρι τώρα πλέον θα πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκης τριών. Έτσι, πρέπει να γίνεται μεγαλύτερη οικονομία και να περικοπούν σπατάλες και πολυτέλειες όπως οι ακριβές διακοπές, ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή η ανανέωση της διακόσμησης του σπιτιού.
Ένας άλλος λόγος άγχους θα είναι, αναμφίβολα, η απώλεια της ελευθερίας. Θα πρέπει να ξεχάσετε τις απρογραμμάτιστες βόλτες με το αυτοκίνητο, τα πάρτι της τελευταίας στιγμής, τα ξενύχτια ή την παράταση των διακοπών ανάλογα με τη διάθεσή σας.
Όλοι αυτοί οι φόβοι είναι φυσιολογικοί, αλλά υπάρχουν λύσεις. Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε αν θα τα καταφέρετε ως γονείς. Ίσως σας είναι ευκολότερο να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματά σας αν κατανοήσετε ότι τόσο εσείς όσο και το παιδί σας θα αλλάζετε διαρκώς. Η μονάδα της οικογένειάς σας και τα συναισθήματα που δημιουργεί εξελίσσονται κατά τρόπο δυναμικό, δεν είναι κάτι στατικό και αμετάβλητο. Άλλοτε τα πράγματα θα είναι καλά και θα υπάρχει αρμονία και άλλοτε θα σας καταθλίβει η δυσαρμονία που θα μοιάζει να κυριαρχεί το σπιτικό σας. Όμως, αυτός είναι ο φυσικός ρυθμός των ανθρώπινων σχέσεων, και ιδιαίτερα των σχέσεων στο σπίτι.

Πηγή: «Το βιβλίο της φροντίδας του μωρού: Ένας πρακτικός οδηγός για τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του»
της Δρ. Μίριαμ Στόπαρντ, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ